Chęć bycia pierwszym można śmiało nazwać motorem rozwoju społeczeństwa. Jednak jeśli chodzi o jednostkę, nie zapominaj o ludzkich cechach, w przeciwnym razie zazdrość może stać się stałym towarzyszem próżności.
Wyższość zawsze posuwała człowieka do przodu, niezależnie od jego zasad moralnych, kondycji finansowej i rozwoju fizycznego. Być może pragnienie bycia pierwszym jest rodzajem motoru, pchającego w górę i do przodu do celu. Istnieją jednak również negatywne aspekty tej koncepcji. Ale najpierw musisz rozróżnić plusy.
Chęć bycia pierwszym: dobra
Gdyby jaskiniowi przodkowie człowieka nie dążyli do perfekcji, powiedzmy, mieszkania, jedzenia, narzędzi, współczesna ludzkość pozostałaby, aby wspinać się na drzewa i jeść na wpół upieczone mięso. Dlaczego to się dzieje? Na przykład, aby zdobyć najpiękniejszą kobietę, prymitywny mężczyzna musi pokazać się jako samiec alfa i z powodzeniem zdobyć „obiad”, aby dama mogła przekonać się, że potrafi wyżywić rodzinę i odeprzeć wrogów. Tu rodzi się pragnienie bycia pierwszym.
Co się zmieniło przez tysiące lat? Nic!
Człowiek, aby uzyskać wszystko, co najlepsze, musi stać się najlepszym. Dlatego nie zawsze dobrze jest, gdy rodzice stale komentują dziecko, jeśli zaczyna ono zbyt aktywnie pokazywać swoje cechy przywódcze. W przyszłości takie cechy charakteru pomogą dorosłemu utorować drogę, na przykład, do udanej kariery. Z drugiej strony nie powinieneś zbytnio tego popierać i reklamować, ponieważ przywództwo może przerodzić się w przyzwolenie. Jednak rywalizacja musi być obecna w szkole, bo nie bez powodu uczniowie otrzymują świadectwa sukcesu w nauce. Co możemy powiedzieć o pracowitości w sporcie. Rywalizację z powodzeniem stosują również pracodawcy, którzy rozweselają swoich pracowników premiami i dodatkowymi dniami wolnymi.
Pragnienie bycia pierwszym: złe
Co można temu przypisać? Istnieje wiele wad, ale zależą one od samej osoby. Dobrze znana „gorączka gwiazd” zabiła dużą ilość przyjaźni, miłości, uczucia. Jeśli ktoś osiągnął doskonałość w jakimkolwiek biznesie, lepiej nie kręcić nosa, ale pomagać ludziom. Jeśli zwyciężyła duma, to wiedz, że zazdrość (zresztą najciemniejszego koloru) i przechwałki staną się stałym towarzyszem zwycięzcy. I zawsze znajdą się ludzie, którzy są gotowi postawić „świnię” lub radować się z każdego nieostrożnego kroku, zastąpić modą i po prostu wykręcić swoje dusze.
Dlatego wspinając się po drabinie prymatu, najważniejsze jest, aby po drodze nie stracić człowieczeństwa i zawsze być gotowym na pomoc tym, którzy potrzebują wsparcia i pomocy, ale jednocześnie nie krzywdzić innych.
