W ramach języka rosyjskiego istnieje interesujące zjawisko: szczególny rodzaj mowy, który nie jest mile widziany w społeczeństwie, ale mimo to jest szeroko stosowany przez niektóre grupy ludności. Jest to obszerna warstwa słownictwa tabu, lub po prostu mate. Przyczyny jego istnienia, zdaniem ekspertów, częściej można szukać w dziedzinie psychologii niż językoznawstwa.
Instrukcje
Krok 1
Niewielu rodziców nie inspiruje swojego dziecka, że nie można używać przekleństw, ale dorastając, niektórzy ludzie nadal przeklinają. Są tacy, którzy używają wulgaryzmów tylko w stanie silnego emocjonalnego podniecenia, są też tacy, którzy uważają matę za odpowiednią do codziennego użytku domowego, chociaż doskonale zdają sobie sprawę, że społeczeństwo nie aprobuje takiego stanowiska.
Krok 2
Z reguły ludzie używają słownictwa tabu, aby pokazać swoją siłę i niezależność: granice kulturowe nic dla nich nie znaczą! Ale za zewnętrzną brawurą kryje się przede wszystkim potrzeba ochrony i próba przełamania wewnętrznego zwątpienia. Osoba ucieka się do używania zakazanych słów, gdy jest wewnętrznie przestraszona, czuje się niepewnie. Jest to sposób na rozweselenie siebie i ukrycie swojego wewnętrznego stanu za zewnętrznym „chłodem”.
Krok 3
Ponadto nieprzyzwoity język sygnalizuje rozmówcy zwiększoną agresywność tego, kto go używa. Na poziomie podświadomości przejście od przeklinania do walki wydaje się bardziej logiczne i szybsze niż od poprawnych fraz wyrażonych w języku literackim. Osoba, która podświadomie postrzega siebie jako słabszego, zaczyna demonstrować rozmówcy swoją siłę i agresywność za pomocą różnych technik zewnętrznych, w tym mate.
Krok 4
Czasami uważa się, że ludzie niewykształceni, niewykształceni, którzy nie potrafią znaleźć wystarczającej ilości słów literackich, by wyrazić swoje myśli, skłaniają się do używania słownictwa tabu. Niemniej jednak nie należy mówić o bezpośrednim związku między poziomem kulturowym mówiącego a częstotliwością używania przekleństw w mowie. Faktem jest, że nieprzyzwoite słowa i wyrażenia doskonale wyrażają nastrój i uczucia mówiącego, mają silną emocjonalną i ekspresyjną kolorystykę. Ale nie można ich nazwać znaczącymi w pełnym tego słowa znaczeniu. Jeśli spróbujesz wyrazić swoją myśl całkowicie w argocie, a nawet poza kontekstem mowy, słuchacz najprawdopodobniej nie zrozumie, co dokładnie zostało powiedziane. Oznacza to, że takie słowa nie mogą służyć jako pełnoprawne substytuty wyrażeń literackich.
Krok 5
Niemniej jednak nadal istnieje pośredni związek między poziomem kulturowym osoby a częstotliwością używania przez nią wulgaryzmów. Z reguły taki problem występuje u osób wychowanych w atmosferze braku miłości, w rodzinie, w której nie było zwyczaju mówić o swoich uczuciach, gdzie nie były rozumiane i akceptowane. To całkiem naturalne, że tacy ludzie, dorastając, nabywają psychologii wojownika na pięści. Mają tendencję do postrzegania świata jako wrogiego, a żeby nie być uważanym za słabego i nie próbującego atakować, używają w swojej mowie nieprzyzwoitych wyrażeń, za którymi kryje się niemożność i lęk wyrażania siebie i otwierania się na świat.
