Kwiat raflezji uważany jest za największy kwiat na świecie. W średnicy roślina ta osiąga ponad metr i waży ponad 10 kilogramów. Rafflesia nie ma liści, pod ziemią kwiat ma sieć nitek. To oni wydobywają pokarm niezbędny dla kwiatu z korzeni winorośli i czerpią wodę z gleby.
Opis
Rafflesia w tłumaczeniu z indonezyjskiego oznacza „bunga patma” – kwiat lotosu. Roślina występuje na wyspach Kalimantan, Jawa i Sumatra. Istnieje 12 odmian raflezji. Wśród nich najpopularniejsze są Rafflesia tuan muda i Rafflesia Arnoldi, które mają największe kwiaty. Warto zauważyć, że nawet najmniejsze kwiaty odmian tej rośliny (Rafflesia Rizantes i Sapria) są bardzo imponujące – 15-20 cm średnicy.
Roślina otrzymała nazwę „Rafflesia” na cześć przyrodnika D. Arnoldiego i T. S. Loterie. To oni znaleźli i opisali ten „niezwykły cud” flory w południowo-zachodniej części Sumatry.
Interesujące fakty
Rafflesia to niezwykła roślina. Nie posiada zielonych liści, dzięki czemu zachodziłby proces fotosyntezy, a także nie ma korzeni. Rafflesia nie może samodzielnie syntetyzować niezbędnych substancji organicznych. Dlatego otrzymuje wszystko, czego potrzebuje do swojego naturalnego rozwoju, pasożytując na uszkodzonych łodygach i korzeniach winorośli. Dzieje się to w następujący sposób. Roślina wytwarza włókna przypominające grzybnię. Wnikają w tkanki rośliny winorośli, nie wyrządzając im żadnej szkody.
Nasiona Rafflesia są bardzo małe, nie większe niż nasiona sezamu. Nadal nie jest jasne, w jaki sposób przenikają do twardego drewna. Rafflesia rośnie dość wolno. Kora liany, pod którą faktycznie rozwija się nasiono kwiatu, pęcznieje dopiero po półtora roku. Jednocześnie tworzy rodzaj pąka, który ostatecznie dojrzewa w pączek przez kolejne 9 miesięcy.
Kwiat raflezji jest bardzo kolorowy. Składa się z 5 grubych, mięsistych płatków o ciemnoczerwonym kolorze z małymi białymi naroślami, podobnymi do brodawek. Z daleka ten kwiat z daleka przypomina ogromny muchomor. Średnia długość płatka wynosi 45 cm, a grubość 3 cm, po krótkim kwitnieniu roślina rozkłada się w ciągu 2-3 tygodni. W rezultacie raflezja zamienia się w bezkształtną, obrzydliwą masę koloru czarnego.
Kwiat raflezji ceglastoczerwonej kwitnie bezpośrednio na powierzchni gleby przez dość krótki czas - 3-5 dni. Wygląd i zapach kojarzą się z gnijącym mięsem. To właśnie przyciąga zapylacze - muchy gnojowe.
Roślina została pierwotnie odkryta na wyspie Sumatra. Miejscowi dobrze znali raflezję, ale nazywali ją na swój sposób - "bunga patma" ("kwiat lotosu"). Wielu Indonezyjczyków przypisywało raflezji szczególne właściwości. Na przykład wierzono, że roślina ta przyczynia się do przywrócenia sylwetki u kobiet po porodzie i ma pozytywny wpływ na funkcje seksualne mężczyzn.
