Kaszmir to bardzo droga, ale jednocześnie prawdziwie wyszukana tkanina służąca do szycia różnych elementów garderoby. Materiał ten ma ciekawą historię pochodzenia i metody wydobycia.
Pochodzenie kaszmiru
Kaszmir to puch lub naturalne włókno kozy górskiej, które występuje głównie w krajach Azji Południowej. Nazwa pochodzi od regionu Kaszmiru - terytorium na pograniczu Indii i Pakistanu. Tkanina ta jest znana jako jedna z najdelikatniejszych, najdelikatniejszych, najlżejszych i najcieplejszych dostępnych materiałów. To błędne przekonanie, że kaszmir to po prostu droga lub dobrze wykonana wełna. W rzeczywistości, ten podszerstek kozy górskiej jest wyrywany lub wyczesywany ręcznie na wiosnę, zanim zwierzę zacznie linieć.
Głównymi dostawcami puchu kaszmirowego są takie kraje jak Chiny i Mongolia. Ponadto tkanina pochodzi z Indii, Iranu i Afganistanu, jednak taki puch jest uważany za brudniejszy, z grubszymi i ciemniejszymi włosami, dlatego jest tańszy od swoich odpowiedników. Próbowano również hodować kozy kaszmirskie na innych terytoriach, na przykład w Australii, Nowej Zelandii i Szkocji. Jednak inne warunki klimatyczne (brak klimatu kontynentalnego z mroźnymi zimami i gorącymi latami) doprowadziły do utraty cennego podszerstka lekkości i niesamowitej zdolności do utrzymywania ciepła.
Kaszmiru nauczono się w Europie w XVIII wieku, kiedy Napoleon po wschodniej kampanii wojskowej przywiózł Józefinie cienki i prawie przezroczysty wełniany szal ozdobiony haftami. Wtedy nazywano ją także pashmina. Nieco później pashmina na zawsze zyskała status klasycznego akcesorium i ważnego dodatku do modnej garderoby.
Zdobywanie kaszmiru
W ciągu roku koza jest w stanie przywieźć nie więcej niż 100-200 g puchu, dlatego aby nie stracić ani grama cennego materiału, kozę rozczesuje się specjalną szczyptą. Aby zrobić na drutach jeden kaszmirowy sweter, musisz zebrać wełnę 4-6 zwierząt. W przypadku obszernego kardiganu o 10 pasmach stosuje się materiał od 20 zwierząt. To właśnie ta okoliczność decyduje o wysokim koszcie rzeczy wykonanych z prawdziwego kaszmiru.
Różnicę między kaszmirem a zwykłą wełną można wyczuć w dotyku. Czułość palców pozwala na określenie różnicy jednego mikrona. Ludzki włos ma grubość 50 mikronów, a dobra tkanina kaszmirowa składa się z pasm o grubości zaledwie 16 mikronów. W rezultacie lekkość takich rzeczy jest natychmiast odczuwalna.
Cashmere nadal zyskuje na popularności, ponieważ standardy życia poprawiają się w krajach europejskich, Japonii i Stanach Zjednoczonych. Nie powoduje alergii i daje wyjątkowe uczucie miękkości i komfortu.
