W 1924 r. z inicjatywy Niemieckiej Partii Komunistycznej powstała organizacja samoobrony robotniczej, którą nazwano „Związkiem Żołnierzy Czerwonego Frontu”, później bardziej znana jako „Front Rot”. Związek ten był odpowiedzią robotników na intensyfikację działań struktur paramilitarnych o orientacji faszystowskiej.
„Związek żołnierzy czerwonej linii frontu”: samoobrona robotnicza
Rot Front był stowarzyszeniem socjaldemokratów, komunistów i robotników pozapartyjnych, którzy osiągnęli wiek dwudziestu trzech lat. Dla młodych powstał tak zwany „Czerwony Front Młodzieży”. Pod koniec lat dwudziestych zarówno krewni, jak i bliscy w swoich celach związkowych liczyli w swoich szeregach ponad dwieście tysięcy członków. Ernst Thälmann, jeden z przywódców niemieckich komunistów, kierował Frontem Rot. Pod jego kierownictwem w poszczególnych przedsiębiorstwach powstały komórki związkowe. Organizacja miała też własną gazetę o nazwie Czerwony Front.
Wśród członków organizacji Rot Front było specjalne powitanie. Polegał na wymówieniu nazwy związku, któremu towarzyszyło energiczne uniesienie prawego przedramienia z dłonią zaciśniętą w pięść. Uniesiona w ten sposób pięść była symbolem potęgi klasy robotniczej, jej odporności i siły płynącej ze związku robotników. To dzięki swojej spójności Rot Front cieszył się dużą popularnością w środowisku pracy.
Zadaniem związku robotniczego była ochrona organizacji robotniczych przed faszystowską młodzieżą, utrzymywanie porządku na zebraniach, wiecach i demonstracjach. Rot Front brał czynny udział w demaskowaniu militarnych planów rodzącego się faszyzmu w Niemczech. W rzeczywistości „Związek żołnierzy czerwonej linii frontu” był zaczątkiem zjednoczonego frontu robotniczego. W maju 1929 roku działalność organizacji została zakazana, po czym związek zaczął działać nielegalnie, istniejący do ustanowienia władzy faszystów w 1933 roku.
Rot Front i nowoczesność
Tradycje ruchu robotniczego w Niemczech znajdują odzwierciedlenie we współczesnej rosyjskiej rzeczywistości. W lutym 2010 roku działacze lewicowi ogłosili utworzenie partii politycznej o nazwie Front ROT. W nazwie użyto skrótu oznaczającego „Rosyjski Zjednoczony Front Pracy”. Organizacja ta jest zjednoczona z niemieckim „Związkiem Czerwonych Weteranów” nie tylko przez współbrzmienie w nazwie, ale także cele polityczne.
Zanim stał się oficjalnie uznanym stowarzyszeniem, rosyjski Front ROT przeszedł kilka odmów rejestracji. Ministerstwo Sprawiedliwości Rosji nie spieszyło się z nadaniem związkowi lewicowemu statusu partii politycznej, każdorazowo stwierdzając w przedłożonych dokumentach niezgodność z wymogami prawa. Oficjalna rejestracja partii lewicowej została zakończona dopiero na początku grudnia 2012 roku.
