Jednym ze sposobów poprawy bezpieczeństwa lotu było zastosowanie pokładowych urządzeń rejestrujących (BUR) do rejestracji i późniejszej analizy stanu głównych systemów statku powietrznego. Awaryjny BUR nazywany jest „czarną skrzynką”, która jest maksymalnie chroniona przed wstrząsami i przeciążeniami termicznymi, działaniem agresywnych mediów itp.
Zazwyczaj na pokładzie samolotu instalowane są dwie czarne skrzynki, z których jedna (mowa) rejestruje rozmowy załogi, druga (parametryczna) - parametry lotu. Mogą to być informacje o pracy silników, o działaniach załogi, o sytuacji meteorologicznej itp. W magnetycznych DRU dane są zapisywane na taśmie magnetycznej lub drucie magnetycznym, w półprzewodnikowych - na dyskach FLASH.
Zewnętrznie „czarna skrzynka”, a nie czarna, a nie skrzynka – to pomarańczowa kula, wewnątrz której znajduje się sprzęt nagrywający. Kulisty kształt BUR został wybrany, ponieważ lepiej znosi aktywność fizyczną, a pomarańczowy kolor jest bardziej zauważalny podczas wyszukiwania. Chronione urządzenie pokładowe (ZBN), jak to się również nazywa, musi wytrzymać przeciążenie udarowe 1000 g, nagrzewanie do 1000 C przez 50 minut i przebywanie na głębokości 6000 m przez miesiąc.
Aby ułatwić wyszukiwanie, w „czarnych skrzynkach” wbudowane są radiolatarnie, które automatycznie włączają się po wypadku. Wiertła są umieszczone w części ogonowej, która w razie wypadku jest zwykle mniej zniszczona.
Nagrania z taśmy magnetycznej lub dysku SSD są odszyfrowywane na komputerze. Na podstawie uzyskanych danych możliwa jest symulacja zachowania statku powietrznego na symulatorze lub na komputerze. Możesz również przedstawić te dane w postaci regularnych wykresów.
Pomimo wszelkich środków ochronnych rejestratory lotu często ulegają uszkodzeniu w wypadku. Specjaliści od deszyfrowania muszą odzyskać informacje. Na przykład na taśmę magnetyczną nakładana jest koloidalna zawiesina proszku ferromagnetycznego kropla po kropli. Zapada się proszku pod wpływem impulsów elektromagnetycznych. Efektem jest graficzny obraz uszkodzonego zapisu magnetycznego.
Informacje są również odzyskiwane metodą wizualizacji magnetooptycznej. W świetle spolaryzowanym widoczny staje się obraz nagrania z taśmy. Jednak obie te metody mają zastosowanie w przypadkach, gdy folia zachowuje szczątkowe namagnesowanie.
