Produkty gumowe i te wykonane z gumy są często bardzo podobne: mają prawie taką samą gęstość, teksturę i właściwości fizyczne. Jednak same materiały są zasadniczo różne.
Kauczuk zaczęto stosować w 1823 r. jako impregnat do płaszczy przeciwdeszczowych, wynalezionych przez C. Mackintosha.
Guma
Istnieją dwa rodzaje surowców: naturalne i sztuczne. Kauczuk naturalny pozyskiwany jest z lateksu roślin kauczukowych rosnących w Ameryce Łacińskiej, a należą do nich następujące rodzaje drzew:
- hevea;
- fikusy gumowe;
- odmiany landolfii.
Sztuczna guma nazywa się syntetyczną. Opiera się na syntezie izoprenu i butylolitu przy użyciu katalizatora chemicznego. W produkcji kauczuku syntetycznego jako rozpuszczalnik stosuje się również pochodne ropy naftowej. Po raz pierwszy został odebrany w 1920 r., a w 1931 r. rozpoczęto jego seryjną produkcję na skalę przemysłową. Obecnie istnieją następujące rodzaje kauczuków syntetycznych:
- butadien styrenowy;
- polibutadien;
- poliizopren;
- kauczuk butylowy;
- etylen-propylen;
- chloropren;
- butadien - nitryl.
Guma
Gumę uzyskuje się przez wulkanizację gumy i dodanie różnych pierwiastków chemicznych, które mają na celu zwiększenie wytrzymałości materiału. Pierwsza guma pojawiła się w 1839 roku przez wulkanizację pod wpływem siarki na gumę, w której struktury sieci są wzmacniane na poziomie molekularnym.
Syntetyzując kauczuk z użyciem kauczuku syntetycznego, otrzymuje się materiał o podwyższonej odporności na agresywne media, takie jak:
- płyny o wysokiej zawartości oktanów (benzyna, nafta);
- produkty rafinacji ropy naftowej (różne rodzaje olejów).
Ponadto guma ma znacznie lepsze właściwości w stosunku do naprężeń mechanicznych od czynników zewnętrznych. Posiada znacznie gęstszą strukturę w stosunku do kauczuku, dzięki czemu rozpowszechnił się we wszystkich sektorach gospodarki narodowej.
Guma ze względu na swoje sztuczne pochodzenie jest odporna na różne wpływy atmosferyczne. Między innymi posiada właściwości dielektryczne. Ale główną różnicą między gumą naturalną a sztuczną z gumy jest zwiększona plastyczność masy gumowej. Jest specjalnie dodawany do gumy podczas produkcji, aby zwiększyć elastyczność i ciągliwość. Czysta guma prawie nigdy nie jest używana ze względu na jej niską wytrzymałość, ale po dodaniu do gumy uzyskuje się bardzo mocny, odporny na zużycie materiał.
