Kwiat tęczówki ma swoją powszechną nazwę w starożytnej Grecji. Jednak dopóki nie rozprzestrzeniła się na całym świecie, w różnych krajach ta spektakularna roślina była inaczej nazywana - każdy naród wybrał nazwę zgodnie ze swoimi skojarzeniami.
Tak więc pojawiło się słowo „tęczówka”, które zostało przypisane do kwiatu w starożytnej Grecji. Piękna roślina została nazwana na cześć bogini Iris, posłanniczki bogów. Zstąpiła z nieba na ziemię wzdłuż tęczy, aby głosić ludziom wolę Bożą. Dlatego tęcza stała się symbolem bogini posłańca. A tęczówka, jak wiecie, ma ogromną liczbę opcji kolorystycznych - zupełnie jak tęcza! Istnieje około 800 rodzajów tęczówek o różnych odcieniach, zdarza się nawet, że na jednym kwiatku tęczówki łączy się kilka różnych kolorów, co czyni go jeszcze bardziej spektakularnym.
Tak więc słowo „tęczówka” w starożytnej grece zaczęło oznaczać tęczę i kwiat. Ten pomysł z nazwą kwiatu należy do Hipokratesa, greckiego lekarza. Znacznie później Karl Linneusz zaproponował ujednolicony system naukowych nazw roślin. I w tym systemie tęczówki zachował swoją starożytną nazwę. Tak więc stało się znane wszystkim botanikom na świecie, a następnie rozprzestrzeniło się poza świat nauki i zakorzeniło się w języku potocznym.
W Rosji nazwa ta stała się znana dopiero w drugiej połowie XIX wieku, a do tej pory Rosjanie nazywali tęczówkę tęczówką „tęczówką” (ze względu na podobieństwo jej liści do kosy). Ukraińcy nazywali tęczówkę kogucikiem ("pivnik"), najwyraźniej ze względu na podobieństwo płatków do piór w rozłożystym ogonie koguta. Bułgarzy, Serbowie i Chorwaci do dziś nazywają tęczówkę "Perunikiem" - na cześć słowiańskiego boga Peruna Gromowładnego - lub "bogami" ("Kwiat Boga"). Ponadto Słowianie mieli wiele odmian ludowych nazwy tęczówki: gęś białoczelna, orka, zarośla, warkocze, karp, podpłomyk, chikan, dzwonki, czistyak, ogórek wilczy (lub zając lub niedźwiedź), sroka kwiaty, truskawka.
W Japonii słowo „tęczówka” i słowa „duch wojownika” są oznaczone tym samym hieroglifem. Dlatego na Dzień Chłopca Japończycy przygotowują z kwiatów irysa maskotki „majowe perły” – ma to pomóc chłopcom nabrać odwagi. W końcu ostre liście kwiatu są tak podobne do mieczy.
W świecie malarstwa zakorzeniła się metafora nazywania tęczówki „lilią z mieczem”, połączenie delikatnych płatków z ostrymi liśćmi. Stał się symbolem żalu Maryi za Chrystusem i często towarzyszy jej w obrazach flamandzkich artystów.
Powstaje kolejne skojarzenie - z cukierkiem zwanym "iris", który jest nam dobrze znany od dzieciństwa z toffi. Skąd ten współbrzmienie? Uważa się, że jest to pomysł francuskiego cukiernika o imieniu Morne. Na początku XX wieku pracował w Petersburgu nad tymi mlecznymi słodyczami i zauważył, że ich relief jest podobny do płatków tęczówki.
