Lista autorska jest jednostką szczególną, powszechną wśród osób związanych z literaturą. Jest to akceptowana w tym zakresie metoda pomiaru objętości tekstu, która służy m.in. do naliczania opłat licencyjnych.
Objętość arkusza autora
Wśród osób, które tylko okazjonalnie stają przed koniecznością przeczytania lub napisania tekstu, przyjmuje się mierzenie jego objętości w standardowych jednostkach – stronach, rzadziej w znakach. Jednak wśród profesjonalnych pisarzy, korektorów, redaktorów i innych specjalistów zajmujących się twórczością literacką ta metoda pomiaru jest rzadko stosowana.
Istnieje kilka przyczyn odmowy ogólnie przyjętych jednostek pomiaru objętości tekstu przez takich specjalistów. Po pierwsze, pomiar tekstu np. według stron nie jest wystarczająco dokładny, gdyż wymaga określenia dodatkowych parametrów, np. odstępów między wierszami, rozmiaru czcionki i innych. Ponadto zawodowi pisarze zwykle mają do czynienia z tekstami o dość znacznej objętości, dlatego do ich pomiaru wygodniej jest używać większych jednostek.
W rezultacie przemysł literacki wypracował własne podejście do mierzenia objętości tekstów. Główną jednostką był dla nich tzw. arkusz autorski, którego rozmiar wzięto 40 tys. znaków, który oprócz liter i cyfr zawierał również znaki interpunkcyjne i spacje. Standardowo, w zależności od odstępów między wierszami, wielkości czcionki i innych cech tekstu, jeden arkusz autorski odpowiada około 22-23 stronom A4.
Arkusz autorski jest zatem głównym sposobem mierzenia nakładu pracy wykonanej przez autora tekstu lub pracowników literackich, do których obowiązków należy przygotowanie go do druku, np. redaktorów lub korektorów. Jednocześnie, bezpośrednio przed drukiem, oprócz liczby autorskich arkuszy tekstu zwyczajowo liczy się także tzw. arkusze księgowo-wydawnicze: nie różnią się one od autorskich liczbą znaków, ale zawierają dodatkowe informacje, na przykład adnotację, treść i inne.
Formaty specjalne
Jednocześnie należy podkreślić, że w opisywanym rozumieniu termin „kartka autorska” dotyczy tylko tekstów zwykłych, czyli pisanych prozą ze standardowym formatowaniem. Dla szczególnych rodzajów dzieł autorskich stosuje się oddzielne parametry do rozliczania objętości arkusza autorskiego.
Jeśli więc mówimy o utworze poetyckim, za jednostkę objętości arkusza autorskiego uważa się 700 linijek tekstu. Jeżeli twórczość autora przedstawiana jest w formie ilustracji, wykresów, tabel i podobnych materiałów, których nie można uwzględnić przy określaniu objętości tekstu, zwyczajowo uwzględnia się ją w liczbie centymetrów kwadratowych. Tak więc w tym przypadku 3000 centymetrów kwadratowych takiego materiału jest uznawanych za arkusz autora.
