Piękna skóra twarzy zawsze była wysoko ceniona. Jednak standardy urody zmieniały się na przestrzeni wieków. W szczególności bardzo blada skóra była modna przez długi czas. Aby uzyskać upragnioną cerę, kobiety używały lekkiego pudru, który czasami zawierał szkodliwe substancje. Jedną z tych substancji był ołów.
Historia proszku ołowianego
Puder to absolutnie niezastąpiona rzecz w makijażu. Pomaga zamaskować drobne niedoskonałości skóry i nadaje jej matowe wykończenie.
Historia prochu rozpoczęła się w starożytnym Egipcie. W tamtych czasach tylko członkowie zamożnych i wpływowych rodzin mieli jasną skórę. Przedstawiciele innych klas, którzy pracowali całymi dniami w palącym słońcu, mieli skórę opaloną przez córkę. Dlatego bladość była oznaką arystokracji i dawała wiele przywilejów. Aby to jeszcze bardziej podkreślić, kobiety starały się wybielić twarz wszelkimi możliwymi sposobami.
Nieco później bogaci Rzymianie przejęli uzależnienie Egipcjan od proszku. A jeśli egipski proszek był całkowicie nieszkodliwy w swoim składzie, to jego rzymski odpowiednik zawierał już bardzo szkodliwe substancje, a mianowicie biały ołów. To ze względu na zawartość tego składnika proszek zaczęto nazywać ołowiem. Proszek ołowiany był dość drogi, dlatego mogły go używać tylko panie z zamożnych rodzin.
W średniowieczu jego popularność tylko wzrosła. W tamtych czasach powszechne były choroby, które pozostawiały ślady na twarzy, takie jak ospa. A puder ołowiany był uważany za najlepszy sposób na ukrycie niedoskonałości skóry. Wtedy było już stosunkowo tanie. Jednocześnie układała się na skórze równomierną, gęstą warstwą, natychmiast ukrywając jej wady.
Jednak wpływ proszku ołowianego na skórę był katastrofalny: z powodu ołowiu pojawiły się wrzody, a po kilku latach aktywnego stosowania proszku rozwinął się guz mózgu i paraliż.
Na szczęście ta okoliczność została wyjaśniona i wkrótce nastąpiła rewolucja kosmetyczna - w Niemczech talk był używany jako puder dla niemowląt. I natychmiast we Francji, na jego podstawie, zaczęli produkować proszek, na zawsze usuwający szkodliwy i niebezpieczny ołów z kosmetologii.
Nowoczesny proszek
Obecnie głównymi składnikami, na bazie których produkowany jest proszek, są talk i tlenek cynku. Są całkowicie nieszkodliwe dla organizmu i dobrze mieszają się z innymi składnikami pudru: białą i czerwoną glinką, wodorotlenkiem wapnia, olejkami kwiatowymi i innymi aromatami.
Nowoczesne analogi pudru ołowianego nie tylko doskonale maskują niedoskonałości skóry, ale także zawierają składniki lecznicze: siarkę, żywicę, ichtiol, antybiotyki. Nowoczesny puder ma również właściwości higieniczne, chroniąc skórę przed szkodliwym promieniowaniem UV i kurzem.
Ponadto, zdaniem dermatologów, pudrowana skóra łatwiej toleruje ciepło, ponieważ puder, pochłaniając pot, zwiększa powierzchnię jego parowania, czemu towarzyszy absorpcja ciepła.
