Syreny to stworzenia mitologiczne. Z wieku na wiek narosło na ich temat całe mnóstwo różnych legend. W niektórych dziełach literackich na różne sposoby opisywano i interpretowano kobiety lub perfumy. Tak czy inaczej, a te fikcje i legendy najprawdopodobniej nie wyglądały tak po prostu!
Jak wyglądają syreny?
W różnych narodach iw różnych kulturach te stworzenia są opisywane na swój własny sposób. Najczęściej syreny to dość piękne dziewczyny o ludzkim kobiecym ciele do pasa, a poniżej - rybim ogonie. Ale nie wszystkie kultury opisują w ten sposób syreny. Idea syren jako dziewcząt półryb jest charakterystyczna głównie dla kultur zachodnich.
Pierwotna rosyjska idea tych stworzeń jest zupełnie inna: w rosyjskich legendach syreny ogoniaste praktycznie nie występują. W większości przypadków nie różnią się od zwykłych ludzi, jedynie ich siedliskami są kryształowe pałace, a wszystko dlatego, że rosyjskie syreny to utopione dziewczyny żyjące na dnie rzeki lub jeziora. Często studnia staje się miejscem zamieszkania rosyjskiej syreny. W nim przechowuje wilgoć nieśmiertelności.
Zgodnie z ideami starożytnych Słowian syreny to zmarłe nieochrzczone dziewczęta lub utopione dziewczęta. To pod wodą są przeznaczone, by umilić im życie, dlatego w ich sercach żyją dwa uczucia: miłość do śmiertelnie pięknego mężczyzny i żarliwa chęć zemsty za zrujnowany los.
Skąd pochodzą mity i legendy o syrenach?
Legendy i mity o syrenach były szeroko rozpowszechnione od średniowiecza. Na przykład jedno z pierwszych literackich odniesień do tych stworzeń pochodzi z 1366 roku: syreny są wymienione w powieści o róży, którą napisał Geoffrey Chaucer. Można tam przeczytać takie wersy: „To był cud, jak śpiew morskich syren”. Ogólnie rzecz biorąc, legendy o syrenach są tak fascynującym i popularnym zjawiskiem, że sami „bohaterowie okazji”, będąc wytworami ludzkich fantazji, stali się już wiecznym i rozpoznawalnym symbolem.
We współczesnym świecie legendy i mity o syrenach powstają na podstawie czyichś opowieści, których autentyczność nie jest możliwa. Większość legend została skomponowana przez marynarzy, którzy rzekomo spotkali syreny na drodze swoich statków. Na przykład niektóre źródła opisują wydarzenia ze słów niektórych marynarzy, którzy rzekomo widzieli syreny w morzu, a nawet próbowali z nimi rozmawiać, ale nie powiedzieli ani słowa.
Kolejny fakt historyczny opisuje spotkanie z syreną w Holandii. Podobno rodzina mieszkająca w jednej z holenderskich wiosek udzieliła schronienia syrenie, która mieszkała z nimi od ponad 15 lat. Kiedy zmarła, rzekomo została pochowana jako ochrzczona.
Według niektórych źródeł spotkania z syrenami miały miejsce podczas Wielkiej Wojny Ojczyźnianej. Opisano przypadek spotkania żołnierza z jakimś nieznanym płazem przypominającym człowieka. Podobno żołnierz, który pozostawał w tyle za swoim plutonem, szedł leśną drogą i zobaczył coś lub kogoś leżącego na niej.
Wyglądał jak brodaty mężczyzna, ale cały w rybich łuskach. Zamiast palców miał pajęczyny. Kiedy żołnierz obrócił to stworzenie na plecy, zdał sobie sprawę, że jego twarz była ludzka. Stworzenie wskazało żołnierzowi znakami, gdzie powinien zostać zabrany: było to małe leśne jezioro. Żołnierz spełnił pragnienie łuskowatego stworzenia, po czym bezpiecznie zniknął w głębinach.
