Michael Jackson zmarł 25 czerwca 2009 roku. Przyczyną śmierci 51-letniego muzyka były liczne operacje plastyczne i duża ilość leków, które przyjmował przez kilkadziesiąt lat. Kontrowersje wokół tego, dlaczego amerykański król popu tak często korzystał z pomocy lekarzy, trwają do dziś.
Choroby
Michael Jackson odziedziczył ciemną skórę i rysy twarzy po afroamerykańskich rodzicach. Jednak w 1979 roku zauważalne stały się pierwsze zmiany: odcień nabłonka stał się jaśniejszy niż wcześniej. Krążyły pogłoski, że 21-letni i już bardzo popularny muzyk specjalnie wybielał swoją skórę. W ciągu następnych kilku lat stało się zauważalne, że rysy twarzy Michaela również uległy zmianie. Dziennikarze aktywnie promowali wersję Jacksona, w której celowo zmieniał swój wygląd. Byli przekonani, że wykonawca chce być jak najbardziej podobny do przedstawiciela rasy kaukaskiej, a nie rasy Negroidów.
W 1986 roku lekarze postawili Michaelowi Jacksonowi jednocześnie dwie straszne diagnozy: bielactwo nabyte i toczeń rumieniowaty układowy. Bielactwo to choroba genetyczna, która powoduje pigmentację skóry. Światło słoneczne sprawia, że kolor nabłonka jest nierówny. W pierwszych latach piosenkarka ukrywała wady skóry na twarzy złożonym makijażem, a na rękach rękawiczkami. Z powodu tocznia na ciele Jacksona pojawiła się wysypka, której ogniska miały kształt motyla. Lekarze twierdzą, że w latach 80. toczeń pop-idola był w remisji, ale światło słoneczne, ciągły stres fizyczny i psychiczny, bielactwo i szereg innych czynników spowodowały jego zaostrzenie. Zdrowie Michaela Jacksona zostało poważnie zagrożone przez przyjmowanie dużej liczby silnych leków: solahin, benochiny, tretinoiny i hydroksychlorochiny.
Michael Jackson przestrzegał ścisłej diety, co przy poważnym wysiłku fizycznym i ciągłym stresie związanym z koncertami sprawiło, że jego ciało było szczupłe, a jego charakter prawie nie do zniesienia.
Interwencja chirurgiczna
Chirurdzy plastyczni, którzy przeanalizowali zdjęcia Michaela Jacksona, twierdzą, że piosenkarka przeszła kilkadziesiąt operacji. Biograf Randy Taraborelli w książce o Jacksonie pisze, że Michael po raz pierwszy wszedł pod skalpel w 1979 roku. Muzyk potrzebował plastyki nosa, aby skorygować kształt nosa, który został złamany podczas tańca. Aby skorygować konsekwencje tej operacji, Jackson w 1980 roku poszedł na drugą plastykę nosa, ale do innego lekarza. Sam Jackson twierdził, że na początku lat 80. celowo zrobił też dołek na brodzie, ale nie zgadzał się już na operację plastyczną. Od 1986 roku Michael Jackson regularnie odwiedzał Arnolda Kleina w celu przeprowadzenia niechirurgicznych zabiegów kosmetycznych i zastrzyków podskórnych.
Krewni Michaela Jacksona twierdzą, że wykonał co najmniej 20 różnych operacji plastycznych. Z szerokiego nosa, charakterystycznego dla przedstawicieli rasy Negroidów, lekarze zrobili mu wąski trójkątny nos praktycznie bez skrzydeł. Z czasem skóra zanikła, implant zniknął (według różnych źródeł: wypadł, wchłonął się, został specjalnie usunięty). We wrześniu 2004 roku niemiecki chirurg Werner Mang wykonał złożoną rekonstrukcję nosa Jacksona, wykorzystując chrząstkę z ucha piosenkarza. Ponadto Jackson wielokrotnie zmieniał kształt podbródka (zwykle z powodu wszczepionego implantu), kości policzkowych i ust. Piosenkarka otrzymała aparat ortodontyczny i poprawiła kształt oczu.
