Człowiek od dawna zna taką substancję jak grafit. Minerał ten ma wiele korzystnych właściwości, które pozwalają na zastosowanie go w wielu różnych dziedzinach, od życia codziennego po złożone procesy fabryczne.
Nazwa „grafit” pochodzi od słowa, które można przetłumaczyć ze starożytnego języka greckiego jako „pisać”, „pisać”. Nazwa ta wynika z faktu, że z grafitu powstają ołówki, które od ponad wieku pomagają ludziom wyrażać myśli na papierze, rysować i szkicować do obrazów. Barwa grafitu jest ciemnoszara lub szaroczarna, a substancja ta ma również charakterystyczny połysk, zbliżony do metalicznego.
Grafit jest jedną z form, jakie węgiel może przybierać w naturze, w zależności od tego, jak atomy tego pierwiastka są ze sobą połączone. Grafit bardzo dobrze przewodzi prąd i jest wysoce odporny na działanie termiczne, topi się w temperaturach powyżej 3500 °C. Minerał ten jest słabo podatny na działanie kwasów, zwłaszcza w niskich i średnich temperaturach, a poziom jego diamagnetyzmu jest znacznie wyższy od normalnych wartości.
Grafit wydobywany jest z różnych skał, wykonuje się również jego sztuczne odpowiedniki. Surowcami do tego mogą być na przykład węgliki, które są narażone na działanie wysokich temperatur lub żeliwo, które, przeciwnie, jest stopniowo schładzane, aby uzyskać sztuczny grafit.
Oprócz wielowiekowej praktyki wytwarzania grafitowych prętów do ołówków, minerał ten jest również wykorzystywany w wielu innych dziedzinach, w tym high-tech. Znajduje zastosowanie w produkcji elementów grzejnych (ze względu na zdolność do dobrego przewodzenia prądu), smarów i materiałów ogniotrwałych, w rakietach, jako wypełniacz do tworzyw sztucznych oraz podczas pracy w reaktorach jądrowych. Również za pomocą tego minerału powstają nawet sztuczne diamenty. Istotną przewagą grafitu nad innymi podobnymi substancjami jest stosunkowo niski koszt jego wydobycia oraz imponująca wielkość zasobów naturalnych.
