Wśród wielu niebezpiecznych roślin wyróżnia się cicuta - jej truciznę używano już w starożytności, to właśnie nią, według legendy, otruto Sokratesa. Dziś cicuta jest uważana za jedną z najbardziej trujących roślin na świecie. Jest również szeroko rozpowszechniony w Rosji. Dlatego ze względu na bezpieczeństwo wszyscy ludzie muszą wiedzieć, czym jest cicuta i jak jest niebezpieczna.
Co to jest cicuta
Cicuta to wieloletnia roślina z rodziny parasolowatych, rosnąca najczęściej w pobliżu zbiorników wodnych. Druga naukowa nazwa cykuty to trujący kamień milowy. W Rosji ta niebezpieczna roślina jest szczególnie powszechna w Ałtaju, ale można ją znaleźć zarówno w centralnej części, jak iw regionach południowych.
W dawnych czasach w Rosji cykuta nazywano kocią pietruszką, ponieważ Zewnętrznie rzeźbione liście przypominają pietruszkę, a zapach rośliny jest podobny do selera. Wiosną cicuta rośnie bardzo szybko i nabiera siły, przyciągając ludzi i roślinożerców, którzy mylą ją z jadalnym zielem. Łatwo wyciągnąć cicuta z gleby, żółtawy sok pojawia się na powierzchni sadzonek korzenia i łodygi rośliny. Trujący kamień milowy kwitnie w drugiej połowie lata - w lipcu-sierpniu. Jej białe kwiatostany są bardzo podobne do parasoli pietruszkowych i mają specyficzny zapach.
Dlaczego cicuta jest niebezpieczna?
W cykucie niebezpieczne są wszystkie części rośliny, ale szczególnie kłącze. Tylko kilka zjedzonych roślin jest w stanie zabić duże zwierzęta, takie jak konie i krowy. Dawka śmiertelna to jeden gram rośliny na kilogram wagi człowieka lub zwierzęcia. Dla osoby jest to około 6-8 liści. Tsikuta jest szczególnie niebezpieczna wiosną - w tym okresie roślina zawiera najwięcej trucizny.
Trucizna cykuty – cytotoksyna, należy do grupy neurotoksyn, które wpływają na centralny układ nerwowy. Działanie trucizny zaczyna się bardzo szybko – kilka minut po dostaniu się do organizmu. Osoba zaczyna gwałtownie wymiotować, bóle brzucha, zawroty głowy i drgawki. Jeśli dawka cytotoksyny jest śmiertelna, dochodzi do „wstępującego porażenia mięśni” – porażenie stopniowo rozprzestrzenia się po całym ciele i dociera do serca i układu oddechowego, powodując szybką śmierć.
Pomoc medyczna w zatruciu cykuty polega na oczyszczeniu żołądka i jelit oraz terapii wspomagającej, w tym podawaniu leków przeciwdrgawkowych. Jednak bardzo często opieka medyczna jest nieskuteczna lub opóźniona.
W starożytnej Grecji i starożytnym Rzymie truciznę cykuty uważano za stan - z jego pomocą wykonano karę śmierci. Ale w medycynie ludowej trujące punkty orientacyjne prawie nigdy nie były używane. Starożytni Egipcjanie dodawali sok z cykuty do maści, aby powiększyć gruczoły sutkowe. W mikroskopijnych dawkach cicuta działa uspokajająco, obniża ciśnienie krwi i aktywność fizyczną. Była również leczona z powodu raka, chorób skóry, inwazji robaków i epilepsji. Oczywiście samoleczenie cykuty zagraża życiu!
