Noc św. Bartłomieja to prawdziwe wydarzenie, które miało miejsce we Francji w Paryżu w 1572 roku. „Najstraszniejsza krwawa masakra stulecia” – tak określali ją współcześni. Ta krwawa noc pochłonęła tysiące istnień.
Wojny religijne w średniowiecznej Europie zdarzały się tak często, że wyglądały niemal zwyczajnie i banalnie. Jednak wydarzenia, które rozegrały się w nocy 22 sierpnia 1567 w Paryżu zaszokowały krwawymi proporcjami nie tylko Francję, ale całą Europę.
Tło masakry Bartłomieja
Na pierwszy rzut oka nic nie zwiastowało kłopotów. We Francji właśnie zakończyła się kolejna wojna religijna między katolikami a protestantami. W Saint Germain podpisano traktat pokojowy. Chcąc ją wzmocnić, królowa Francji Katarzyna Medycejska poślubia swoją siostrę Małgorzatę Valois z hugenotem, wkrótce księciem Henrykiem Nawarskim.
Jednak radykalni katolicy, na czele z rodziną Guise, nie uznali pokoju Saint Germain i sprzeciwili się małżeństwu Małgorzaty z hugenotami. Byli aktywnie wspierani przez hiszpańskiego króla Filipa II.
Na wesele w Paryżu przybyło wielu bogatych hugenotów. Wywołało to oczywiste niezadowolenie w różnych sektorach społeczeństwa w stolicy, zamieszkałej głównie przez katolików.
Ponadto papież nie wyraził zgody na to małżeństwo.
Sytuację pogarszały sprzeczności polityki zagranicznej. Przywódca hugenotów, admirał Gaspard de Copigny, zaprosił Katarzynę Medyceuszy do działania jako wspólne siły francuskich katolików i hugenotów przeciwko Hiszpanii. Widział w tym alternatywę dla wojny domowej we Francji. Catherine była temu kategorycznie przeciwna. Jej zdaniem ówczesna Francja była mocno osłabiona wieloletnim rozlewem krwi cywilnej i nie mogła się oprzeć potężnej Hiszpanii.
Noc św. Bartłomieja i jej konsekwencje
W noc św. Bartłomieja na ulicach Paryża wybuchła masakra. Katolicy, wykorzystując swoją ogromną przewagę liczebną, bezlitośnie zabijali protestantów. Czarne szaty tego ostatniego czyniły ich łatwym łupem dla rozwścieczonego tłumu. Nikogo nie oszczędzili. Zginęły zarówno kobiety, jak i dzieci.
Jednak sprawa nie ograniczała się do hugenotów. Spora liczba katolików również padła z rąk współwyznawców. Korzystając z krwawego zamieszania, ludzie zabijali się nawzajem w celu rabunku, w celu wyrównania osobistych rachunków i bez żadnego powodu.
W następnych dniach masakra rozprzestrzeniła się na wszystkie większe miasta we Francji.
Nikt nie zna dokładnej liczby zabitych w tym koszmarze. Jednak większość historyków uważa, że liczba ofiar może sięgać nawet trzydziestu tysięcy.
Hugenoci ponieśli nieodwracalne szkody w tej brutalnej masakrze. Ich potężni przywódcy zostali prawie wszyscy zniszczeni. A fala wojen religijnych we Francji zaczęła słabnąć.
