Co roku wczesną wiosną Francuzi oczyszczają rowy biegnące wzdłuż autostrad. Zakładają specjalne osłony ochronne i oczyszczają odpływ z plastikowych resztek. Jednak wcale nie służy to odprowadzaniu wody deszczowej, jak mogłoby się wydawać.
Na wiosnę szczególne znaczenie we Francji nabiera układ rowów przydrożnych. Od kwietnia do początku czerwca na prowincjach rozpoczyna się… migracja żab. Jakaś nieznana siła zielonej słodkiej wody kiwa właśnie licznymi drogami w kierunku łąk i jezior. Samochody niewątpliwie ranią i zabijają żaby, dlatego postanowiono je ratować ręcznie.
System bezpieczeństwa
Po stronie rowu biegnącego bezpośrednio wzdłuż drogi zainstalowano ekrany ochronne z folii polietylenowej. Odbywa się to tylko w jednym celu: aby żaby śpiące w rowach nie wydostały się na autostradę i nie dostały się pod koła samochodów wyścigowych.
Rano Francuzi ostrożnie przenoszą żaby przez tor do pobliskich zbiorników wodnych. Takie delikatne obchodzenie się ze słodką wodą wywołuje uśmiech u wielu ludzi, a dla Francuzów ta dziwna czynność może być usprawiedliwieniem dla nieobecności, podczas gdy w każdym innym kraju taki akt zostałby uznany za nieobecność.
Tak ostrożne obchodzenie się z tymi płazami tłumaczy się nie tylko ich miłością do natury, ale także faktem, że we Francji jedzenie żabich ud stało się tradycją narodową. Chociaż stwierdzenie, że wszyscy Francuzi jedzą taki produkt bez wyjątku, jest równoznaczne z tym, że wszyscy Rosjanie objadają się naleśnikami z czarnym kawiorem.
Tradycje gastronomiczne
Tradycja jedzenia żabich ud narodziła się we Francji w czasach starożytnych, a raczej podczas wojny stuletniej między Francją a Anglią. Francja była wyczerpana długą wojną, rolnictwo całkowicie podupadło. Chłopów bez wyjątku brano do wojska, na roli mogły pracować tylko kobiety i starcy. Wszystkie te okoliczności spowodowały powszechny głód. Mieszkańcy, nie znajdując jedzenia, zaczęli jeść wszystko, co nadało się do jedzenia. Wśród nich były żaby.
Brytyjczycy natychmiast zareagowali na nowy produkt Francuzów. Wydali karykaturę króla Francji Karola X, na której przedstawiono go jako nadętą żabę z koroną na głowie. Wokół tronu władcę otaczały żaby. Od tego czasu pojawił się niemal oficjalny przydomek dla Francuzów – „żaby”.
Francja to kraj słynący ze swojej kuchni. Na przestrzeni wieków Francuzi wymyślili i udoskonalili dania z żabiej udka. Jednak niektórzy twierdzą, że mięso żabie jest bardzo przydatne, bogate w pierwiastki śladowe i witaminy, smakuje jak mięso z kurczaka, podczas gdy inni twierdzą, że niekontrolowana eksterminacja populacji żab może prowadzić do biologicznej klęski w przyrodzie.
Liczne towarzystwa ochrony zwierząt potępiają „zjadaczy” żabich ud, że tylko około 120 g całej masy żabiego mięsa jest wykorzystywane do jedzenia, a reszta jest wyrzucana. Niemniej moda na dania z żabiego mięsa od dawna rozprzestrzeniła się na całym świecie. Tradycja ta jest szczególnie mocno zakorzeniona w krajach Azji Wschodniej.
