Starożytna ziemia Egiptu i Izraela jest nadal stosowną ilustracją stron Biblii. Wiele świętych miejsc wymienionych w tej świętej księdze znajduje się na terenie tych krajów i praktycznie nie zmieniło się w ciągu ostatnich tysiącleci. Do takich miejsc należy Góra Mojżesza, którą Izraelici nazywają w Biblii Górą Synaj.
Wydarzenie, które miało miejsce na górze Synaj, ma dla Żydów ogromne znaczenie. Prorok Mojżesz, podczas wielkiego wyjścia z Egiptu i poszukiwań Ziemi Obiecanej dla ludu Izraela, otrzymał z rąk Pana Torę (tablice) na szczycie góry, a także wiele praw, w tym słynne 10 przykazań.
W swojej wędrówce z ludem, po wyjściu z Egiptu, Bóg ostrzega proroka Mojżesza przed górą Synaj, ukazującą się mu pod postacią płonącego krzewu. Dlatego też, gdy Żydzi rozbili obóz u podnóża tej góry, Mojżesz wycofał się na jej szczyt, aby obcować z Panem.
Dopiero trzeciego dnia odbyło się to znaczące spotkanie, podczas którego prorok otrzymał w swoje ręce dekalog - tablice z wypisanymi na nich regułami - przykazaniami, których odtąd będzie obowiązany przestrzegać wszystkich wierzących Żydów. W swoim znaczeniu te podstawowe postulaty żydowskiego światopoglądu religijnego są bliskie uznanym wartościom uniwersalnym. Dlatego wezwali w szczególności do czci swoich rodziców, nie zabijali, nie kradli, nie składali fałszywego świadectwa i nie dopuszczali się cudzołóstwa.
Nawet pierwsi chrześcijanie, ojcowie kościoła, wierzyli, że te przykazania były znane ludziom przed spotkaniem Mojżesza z Panem. Następnie zasady te zajęły centralne miejsce w wielu religioznawczych studiach chrześcijańskich dogmatów iw swej istocie są podstawą moralności chrześcijańskiej, nieprzestrzeganie może skutkować ekskomuniką.
Obecnie na górze Synaj znajduje się kilka klasztorów i działających kaplic, do których przybywa wielu pielgrzymów. Mieszkają tu chrześcijańscy pustelnicy i mnisi. W miejscu, gdzie według legendy miało miejsce ważne spotkanie, zbudowano wieżę. Za panowania cesarza rzymskiego Juliana I wybudowano obok niego klasztor, który od X wieku kojarzony jest z imieniem św. Katarzyny Aleksandryjskiej.
Niska i nieokreślona skalista góra przyciąga wyznawców nauk Chrystusa i Żydów z całego świata. Pielgrzymi wierzą, że gdy spotkają świt na szczycie tej świętej góry, otrzymają łaskę Bożą, więc ta religijna relikwia pozostaje ważnym fetyszem do dnia dzisiejszego.
