Elementy nauki o zarządzaniu strategicznym w praktycznych działaniach ludzkości wykorzystywane są od czasów starożytnych. Metody i techniki strategii były praktykowane przez ludzi, gdy zaczynali jednoczyć się w organizacjach.
Pojęcie „strategii” w starożytnej Grecji
Kluczem do historii powstania zarządzania strategicznego jest samo pojęcie „strategii”. Słowo to jest starożytne i wywodzi się z greckiej strategii, co oznacza naukę lub sztukę bycia dowódcą wojskowym. W starożytnej Grecji sztuka dowódcy jest nie do przecenienia. Z historii starożytnej jest oczywiste, że najbardziej utytułowani i utalentowani dowódcy zawsze przywiązywali dużą wagę do konstruowania taktyki bojowej do kompetentnej konstrukcji wsparcia armii. Ponadto podjęli decyzję, kiedy rozdzielić jednostki do walki, a kiedy trzeba było po prostu negocjować z ludnością, być politykami i dyplomatami. Dlatego greccy generałowie są uważani za pierwszych strategów.
Strategie w starożytnych Chinach
Między czterysta osiemdziesiątym a dwiema dwudziestym pierwszym rokiem p.n.e. w starożytnych Chinach napisano dzieło zatytułowane „Sztuka strategii”. Komu przypisać autorstwo, jednej osobie lub uznać książkę za własność narodową, spory w tych kwestiach nie bledną do dziś. Z koncepcji tej pracy jasno wynika, że od czasów starożytnych strategiom w społeczeństwie nadawano znaczenie, które obecnie uważane jest za optymalne zachowanie firmy lub normę działania jednostki. Song Tsu opisał w swoich pracach, że ten, kto był w stanie wygrać setki zwycięstw w tysiącach konfliktów, nie może mieć wysokich umiejętności. A ten, kto potrafi posługiwać się umiejętnością strategii, może podbijać innych, nie wchodząc z nimi w konflikt.
Nowoczesne warunki powstania zarządzania strategicznego
Warunkiem ponownego przemyślenia dawnych zadań i roli zarządzania strategicznego był z jednej strony szeroko zakrojony rozwój wysokich technologii informacyjnych i intelektualnych w praktycznej działalności ludzi, a z drugiej szybki rozwój gospodarczy i przemysłowy w rozwinięte kraje USA i Europy. Technologie te obejmują rozwój przemysłu na wielką skalę, a mianowicie fabryk i zakładów, przedsiębiorstw handlowych i banków, koncernów i wojska. Pierwszym etapem był etap rozwoju w Stanach Zjednoczonych od lat osiemdziesiątych XIX wieku do lat trzydziestych XX wieku produkcja masowa. Jego główną cechą jest wzrost wolumenów i tworzenie infrastruktury do produkcji masowej. Z punktu widzenia zarządzania strategicznego najbardziej popularne w rozwoju jego idei było podejście Henry'ego Forda.
