Wyrażenie „nie wszystkie domy” jest bardzo stare i raczej nietypowe pod względem frazeologicznym. W przeciwieństwie do większości jednostek frazeologicznych nie łagodzi negatywnego znaczenia wypowiedzi, a wręcz przeciwnie, wzmacnia je. Skąd się wzięło i co oznacza wyrażenie „nie wszyscy w domu”.
Czy to jest to konieczne
- - słownik jednostek frazeologicznych
- - źródła literackie
Instrukcje
Krok 1
Ta jednostka frazeologiczna pojawiła się jednocześnie w kilku językach słowiańskich. Dlatego mylą się ci, którzy przypisują mu rosyjskie pochodzenie. „Wcale w domu”, „wcale nie w domu”, „nie wszyscy w domu”, „nemít vsech doma” mogą pojawić się nie tylko dla Rosjanina, ale także dla Białorusina, Ukraińca, Polaka, Czecha. Nie ma jednego autora tego hasła. Jest naprawdę popularny, nawet międzynarodowy. Ale można prześledzić jego etymologię.
Krok 2
Wyrażenie „nie wszystkie domy” zbudowane jest na opozycji archetypów: „kompletny – niekompletny (cały – wadliwy)”. Wyrażenie opiera się na obrazie domu, który dla wielu narodów uosabiał obraz integralności świata. Zwłaszcza jeśli dom jest pełny: duża rodzina, dużo dzieci, babcie, dziadkowie i inni krewni. Jeśli dom jest pełny (wszystkie domy), w świecie jednej rodziny panuje porządek. W tym sensie metafora „rodziny” ilustruje integralność intelektualnej przestrzeni jednostki, która jest porównywana do integralności całej rodziny.
Krok 3
Obecność wszystkich domowników w domu to porządek, spójność, bogate życie wewnętrzne. Nieobecność kogoś (z różnych przyczyn, ale najczęściej śmierć, śmierć na wojnie, śmierć dziecka w okresie niemowlęcym i inne nieszczęścia, które zazwyczaj dzieją się w rodzinach wielodzietnych) pociąga za sobą „niekompletność” domu, która przenosi się na „niekompletność” wewnętrznego świata człowieka. W wyniku braku „kompletności” psychika jest zaburzona, a funkcja intelektualna cierpi. Dlatego z biegiem czasu wyrażenie „nie wszyscy w domu” nabiera ostrzejszego znaczenia - „nie wszystko jest w porządku z głową”. Nie chodzi już o rodzinę i dom, ale o to, że osobowość ma zaburzoną psychikę, funkcjonowanie mózgu, a co za tym idzie zdolność do adekwatnego postrzegania tego, co się dzieje, do zachowywania się zgodnie z przyjętymi normami.
Krok 4
Intelektualna „niekompletność” jest interpretowana nie jako głupota (wrodzona), ale jako pozbawienie umysłu (szaleństwo). Oznacza to, że osoba, która była mądra, z powodu pewnych zewnętrznych lub wewnętrznych wydarzeń, stała się „nie w pełni umysłowa”, nie do końca normalna.
