Mikroskop umożliwia badanie bardzo małych obiektów, których nie można bezpośrednio zobaczyć. Urządzenie tego urządzenia pozwala wniknąć w tajniki mikroświata i wyjść poza rozdzielczość ludzkiego oka. W poważnych laboratoriach naukowych mikroskopy optyczne są coraz częściej zastępowane urządzeniami elektronicznymi.
Jak działa mikroskop
Pierwszy mikroskop był urządzeniem optycznym, które umożliwiało uzyskanie odwróconego obrazu mikroobiektów i dostrzeżenie bardzo drobnych szczegółów struktury badanej substancji. Zgodnie z jego schematem, mikroskop optyczny to urządzenie podobne do konstrukcji teleskopu ogniotrwałego, w którym światło załamuje się w momencie przejścia przez szkło.
Wiązka promieni świetlnych wpadających do mikroskopu jest najpierw przekształcana w strumień równoległy, po czym ulega załamaniu w okularze. Następnie informacje o przedmiocie badań trafiają do ludzkiego analizatora wzrokowego.
Dla wygody obiekt obserwacji jest podświetlony. Służy do tego lusterko umieszczone w dolnej części mikroskopu. Światło odbija się od powierzchni zwierciadlanej, przechodzi przez rozważany obiekt i wpada do soczewki. Równoległy strumień światła trafia do okularu. Powiększenie mikroskopu zależy od parametrów obiektywu. Zwykle ta cecha jest wskazana na korpusie urządzenia.
Urządzenie mikroskopowe
Mikroskop posiada dwa główne systemy: mechaniczny i optyczny. Pierwsza zawiera statyw, skrzynkę z mechanizmem roboczym, statyw, uchwyt na tubę, śruby do celowania zgrubnego i dokładnego oraz podest. Układ optyczny obejmuje soczewkę, okular i jednostkę oświetlającą, która zawiera kondensator, filtr światła, lustro i element oświetlający.
Nowoczesne mikroskopy optyczne mają nie jedną, ale dwie lub nawet więcej soczewek. Pomaga to radzić sobie ze zniekształceniem obrazu zwanym aberracją chromatyczną.
Głównym elementem całej konstrukcji jest układ optyczny mikroskopu. Soczewka określa powiększenie danego obiektu. Składa się z soczewek, których ilość zależy od rodzaju urządzenia i jego przeznaczenia. W okularze zastosowano również dwie, a nawet trzy soczewki. Aby określić całkowite powiększenie danego mikroskopu, należy pomnożyć powiększenie jego okularu przez tę samą charakterystykę obiektywu.
Z czasem mikroskop uległ poprawie, zmieniły się zasady jego działania. Okazało się, że obserwując mikroświat, można wykorzystać nie tylko właściwość załamania światła. Elektrony mogą również brać udział w pracy mikroskopu. Nowoczesne mikroskopy elektronowe pozwalają zobaczyć pojedyncze cząstki materii, które są tak małe, że wokół nich opływa światło. Szkło powiększające nie służy do załamywania wiązek elektronów, ale elementy magnetyczne.
