Wiosną od razu na portalu zamówień publicznych ogłoszono 14 aukcji na łączną kwotę 350 mln rubli. Wszystkie przetargi dotyczyły wymiany asfaltu na kostkę brukową w stolicy Rosji. Ale bliżej jesieni burmistrz Moskwy postanowił zamrozić ten projekt.
Wymiana asfaltu na płytki rozpoczęła się w Moskwie w 2011 roku. Taką decyzję podjął burmistrz Sobianin. Przez półtora roku prowadzono prace na dużą skalę, a mianowicie ułożono około 400 tysięcy metrów kwadratowych kostki brukowej o łącznym koszcie ponad miliarda rubli. Władze miasta planowały zmianę zasięgu na powierzchni 1,3 mln mkw. m. Jednak pomysły nigdy nie zostały wdrożone.
Pierwszym powodem, dla którego nie zmienili asfaltu na kostkę brukową, jest banalny brak funduszy. W stolicy jest już wiele problemów, które wymagają dużych nakładów finansowych. A koszt czterech miliardów rubli pozostawiłby wiele struktur bez dotacji. W tej chwili 350 milionów rubli już przeznaczonych na wymianę asfaltu zostanie wydanych na naprawę nawierzchni drogi.
Drugim powodem opóźnienia innowacji było niezadowolenie okolicznych mieszkańców. Płytki chodnikowe były nierówno ułożone. Piesi składali skargi, urządzali pikiety. Oczywiście nie mogło to przejść niezauważone przez Sobianina. Zamiast poprawiać jakość prac remontowych, po prostu odwołał wszystkie innowacje. Już ułożone kostkę brukową planuje się przenieść do ogrodów i parków publicznych.
W opinii wielu mieszkańców decyzja o wymianie chodnika nie wyglądała na próbę usprawnienia miasta, ale na chęć udowodnienia przez władze, że dbają o stolicę. Jeszcze w 2011 roku nieco ponad połowa Moskali była zdecydowanie przeciwna układaniu płytek. W następnym roku wzrosła liczba mieszkańców, którzy nie zgadzali się z decyzją burmistrza. W okresie zimowym kostka brukowa uległa silnemu odkształceniu. I choć władze twierdzą, że relacja wygląda idealnie, wielu blogerów zamieszcza w Internecie zdjęcia, które potwierdzają coś przeciwnego.
Poruszanie się po niektórych ulicach Moskwy stało się problematyczne. Dziewczyny i kobiety łamały obcasy, łyżwiarze nie mogli jeździć na wycieczki, a młodzi rodzice przekonywali, że nie można toczyć wózków po bruku. Aby rozwiązać dwa problemy naraz: aby zaoszczędzić pieniądze i uspokoić mieszczan, postanowiono pozostawić asfalt na ulicach miasta.
