Zasypianie jest zawsze przyjemne. Osoba kładzie się w wygodnym łóżku, wyłącza światło i zamyka oczy. Obrazy utkane z wrażeń minionego dnia zaczynają migać przed moimi oczami. Stopniowo myśli się mylą, stają się coraz mniej jasne i osoba zasypia. Moment przejścia od czuwania do snu mija niepostrzeżenie.
Co się dzieje, gdy zasypiasz
Na początku XX wieku naukowcy zasugerowali, że podczas czuwania w ludzkim mózgu gromadzi się specjalna substancja - toksyna hipnotyczna, „lub trucizna nasenna”. Francuscy badacze Pieron i Legendre przeprowadzili serię eksperymentów na psach i upewnili się, że maksymalna ilość toksyny hipnotycznej gromadzi się w ludzkim ciele w momencie zasypiania. Podczas snu „trucizna nasenna” zostaje zneutralizowana i do rana znika. Naukowcy pobrali krew od psów, które od dłuższego czasu nie spały i wlali ją do śpiących psów. Wkrótce po transfuzji śpiące psy zaczynały ziewać i zasypiać. Jednak Pieronowi i Legendre'owi nie udało się wyizolować „sennej trucizny” z krwi badanych.
Teorię wyrażoną przez Francuzów popiera wielu naukowców. Uważają, że zasypianie następuje w wyniku dwóch procesów. Po pierwsze, osoba jest dotknięta wciąż nieznaną substancją, umownie nazywaną toksyną hipnotyczną. Po drugie, pod koniec okresu czuwania aktywne ośrodki mózgu odpowiedzialne za proces myślowy, reakcję, odbiór i przetwarzanie informacji są stopniowo wyłączane.
Kiedy wewnętrzny zegar zbliża się do pewnego punktu, osoba zaczyna chcieć spać. Otwiera się hipotetyczna „brama do snu”, która umożliwia świadomości odłączenie się i ucieczkę od rzeczywistości. W obecności sprzyjających czynników - ciszy, ciemności i komfortu - aktywne ośrodki mózgu są tłumione przez ośrodki hamujące i zaczyna się odpoczynek. We śnie toksyna hipnotyczna zostaje zneutralizowana, aktywne ośrodki wznawiają pracę, a do czasu zamknięcia „bramy snu” człowiek budzi się z najmniejszego bodźca.
Teoria astralna
Oprócz wersji naukowej istnieje również astralna teoria snu. Zgodnie z tą teorią osoba w momencie zasypiania przechodzi do innego świata. Świadomość wyłącza się, a nieświadomość pojawia się w świetle. Aby kontrolować lub przynajmniej „złapać” moment przejścia, nie możesz obejść się bez treningu. Wiadomo, że niektórzy ludzie mogą budzić się do woli, mieć zły sen lub wcześniej nastawić swój „wewnętrzny budzik” na określoną godzinę. Podobnie można wyszkolić umiejętność kontrolowania przejścia.
Kiedy kładziesz się spać, staraj się utrzymać świadomość na powierzchni. Ważne jest, aby wyczuć cienką linię oddzielającą czuwanie od snu. W tym momencie, gdy myśli zaczynają się plątać, włącz swoją fantazję i sprowadź obraz na scenę świadomości. Jeśli ci się to uda, możesz założyć, że udało ci się „złapać” moment zaśnięcia.
