Welony przez cały czas pełniły funkcję ochronną. Została wezwana, by ukryć swojego właściciela przed poglądami zazdrosnych ludzi i złych duchów. Często welon symbolizował niewinność panny młodej, a rytuał jej zdejmowania był początkiem życia rodzinnego.
Historia zasłony i jej znaczenie
Zasłona u zarania swego pojawienia się była wykonana z gęstej, nieprzezroczystej tkaniny. Całkowicie zakryła twarz dziewczyny przed wścibskimi oczami, a nawet wzrokiem jej przyszłego męża. Później welon uszyto z koronki i przezroczystego jedwabiu. Przestała „ukrywać” pannę młodą i została wezwana do dodania jej łaski. Dla niektórych ludów ten atrybut ślubny wskazywał na władzę mężczyzny nad kobietą.
W starożytnym Rzymie zasłona była czerwona i podkreślała kobiecą miłość i posłuszeństwo. Żółty to wybór pięknej części ludzkości w starożytnej Grecji. Uszycie tego zajęło dużo czasu, ponieważ musiało być wykwintne i bardzo długie. Wierzono, że taka zasłona jest w stanie wnieść spokój i dobre samopoczucie do życia rodzinnego pary.
W Rosji początkowo funkcję welonu pełniła zwykła chusta, którą zakrywano twarz panny młodej. Podczas ślubu kobietę uważano za „martwą”, więc żadna żywa dusza nie powinna jej widzieć. Później chustę zastąpiono bardziej atrakcyjnym atrybutem, który po ślubie przechowywano w domu. Welon zdejmowano dopiero przy narodzinach pierwszego dziecka, zakładano go na kołyskę i wierzono, że część sukni ślubnej uchroni dziecko przed kłopotami i zapewni spokojny sen.
Zasłona w Europie pojawiła się dzięki wyprawom krzyżowym. Śnieżnobiały welon okrywający pannę młodą był symbolem jej „śmierci” dla dawnej rodziny i przejścia do własnej. Z biegiem czasu moda dokonała własnych niuansów i korekt, popularność zyskały wielobarwne dodatki ślubne, welony haftowane srebrem i złotem. W średniowieczu długość welonu podkreślała wysoki zamożność rodziny panny młodej. Dość często welon „podążał” za dziewczyną jeszcze kilka metrów.
Tradycje usuwania welonów
Twarz panny młodej odsłonięto dopiero po oficjalnej ceremonii. Niewątpliwie musiała też być otwarta na weselu, co świadczyło o jej otwartości na Boga. W starożytności zasłona zdjęta przez męża lub teściową wskazywała na gotowość dziewczyny do posłuszeństwa nowej rodzinie. Jeśli sama panna młoda zdejmowała akcesorium, deklarowała pragnienie równego związku z mężem.
Zgodnie z rosyjskim zwyczajem zasłona została zdjęta, zanim nowożeńcy opuścili salę i przekazali ją koleżance. Dziś ten zwyczaj stracił na aktualności i został zastąpiony rzucaniem bukietu ślubnego.
We współczesnym świecie welon pozostał wyjątkowo pięknym atrybutem ślubnym. Często jest wynajmowana, sprzedawana, wręczana lub wyrzucana całkowicie, zapominając o tym, jaki rodzaj osobistej energii niesie ze sobą.
