Początkujących jubilerów uczy się podstaw zawodu na konkretnych przykładach. Najpierw musisz nauczyć się odróżniać od siebie kamienie, w tym diamenty, a następnie sortować według wagi. Istnieje kilka sposobów na określenie wagi tego klejnotu.
Niezbędny
- - wagi karatowe i sito;
- - tabele obliczeniowe.
Instrukcje
Krok 1
Za pomocą wagi w karatach możesz określić wagę diamentu, która jest mierzona w karatach. Jeden karat to 200 miligramów (1/5 grama). Taki diament można zważyć z dokładnością do trzeciego miejsca po przecinku. Należy wpisać wagę do drugiej cyfry, natomiast odrzucić trzecią cyfrę, chyba że jest to 9. Brylanty dzielą się na trzy grupy według ich masy: duże (od 1,00 karatów i więcej), średnie (od 0, 30 do 0,99 karata) i małe (do 0,29 karata).
Możesz ważyć kilka diamentów na raz. Małe przesyp przez zestaw sit na grupy wielkości, a następnie ponownie użyj wagi, umieszczając całą grupę kamieni na misce. Ta metoda sortowania jest stosowana, gdy kamienie są sprzedawane według wielkości.
Uwaga: W dokumentach na kamieniach przy kruszeniu lub łączeniu partii możliwa jest zmiana wskazania masy partii. Tak więc wskazana waga diamentu może nie odpowiadać dokładnie rzeczywistej. Ale nie zapominaj, że jubilerzy to też ludzie.
Krok 2
Często diament jest oprawiany w biżuterię, co oznacza, że do czasu usunięcia kamienia nie można określić jego dokładnej wagi. Zawsze ważyć kamień przed oprawą. Osadzone diamenty (ich wagę) mierzy się za pomocą wzorów obliczeniowych. Masę standardowego diamentu o szlifie okrągłym należy obliczyć w następujący sposób:
M = D2xHx0, 0061
gdzie: D – średnica, H – wysokość, M – waga w karatach.
Jeśli rudista jest gruby, współczynnik będzie się wahał od 0,0061 do 0,0067, w zależności od jego grubości. Błąd w liczeniu masy według przedstawionych wzorów wynosi około 10% dla diamentów o prawidłowym szlifie, dla kamieni o szlifie zniekształconym, a także antycznych i niestandardowych procent błędów w pomiarach wzrasta.
Krok 3
Użyj specjalnych tabel, które wskazują wagę kamienia na podstawie jego wymiarów. Wyznaczenie masy kamienia z tabeli średnic daje bardzo niedokładną wartość wagi. Ta metoda wymaga również pomiaru średnicy diamentu.
