Śmierć kliniczna to pewien stan osoby, w którym następuje przejście od życia cielesnego do śmierci cielesnej. Na szczęście zjawisko śmierci klinicznej jest odwracalne i jest to już udowodniony fakt!
Instrukcje
Krok 1
W rzeczywistości zjawisko śmierci klinicznej jest stanem granicznym między życiem człowieka a jego śmiercią. Różni się od prawdziwej śmierci tym, że osoba w tym przypadku może zostać przywrócona do życia w określonych okolicznościach oraz poprzez kompetentne i dobrze skoordynowane działania. Działania resuscytacyjne są zwykle przeprowadzane w ciągu 4 minut (wczesny okres śmierci klinicznej). To właśnie w tych minutach głód tlenu w mózgu nie doprowadzi do nieodwracalnych zmian w ciele umierającej osoby.
Krok 2
Podczas zjawiska śmierci klinicznej ludzie doświadczają szeregu specyficznych objawów: braku oddychania (bezdech), braku tętna (asystolia) i utraty przytomności (śpiączka). Należy zauważyć, że te przejawy pojawiają się dopiero we wczesnym okresie danego stanu i tracą wszelkie znaczenie w przypadku wystąpienia nieodwracalnych konsekwencji - prawdziwej śmierci. Powyższe odczucia odnoszą się do początkowego etapu śmierci klinicznej osoby i są ważnymi oznakami pomyślnego wdrożenia środków resuscytacyjnych.
Krok 3
Najważniejszą oznaką śmierci klinicznej jest brak bicia serca. Wraz z ustaniem czynności serca osoba przestaje oddychać, a wszystkie zewnętrzne oznaki życia znikają. Podczas śmierci klinicznej człowiek może powrócić z „innego świata” właśnie dlatego, że głód tlenowy spowodowany tym stanem nie prowadzi do nieodwracalnych konsekwencji, jak to ma miejsce w przypadku śmierci biologicznej.
Krok 4
Brak oddychania (bezdech) jest zauważalny nawet gołym okiem: klatka piersiowa przestaje się unosić i opadać. W tym okresie nie trzeba tracić cennego czasu na potwierdzanie bezdechu poprzez przykładanie do ust i nosa lusterka barwiącego, nici, waty. Następną rzeczą, którą odczuwa osoba znajdująca się w stanie śmierci klinicznej, jest asystolia, tj. brak tętna w obu szyjnych tętnicach szyjnych. Jeśli puls nie zostanie prześledzony, wówczas widoczne jest zjawisko śmierci klinicznej. Tutaj również nie trać czasu na odczuwanie pulsu w nadgarstkach.
Krok 5
Ostatnim znakiem, że dana osoba czuje się w tym stanie, jest całkowita utrata przytomności (śpiączka). W takim przypadku źrenice umierającej osoby rozszerzą się i nie będą reagować na bodźce zewnętrzne (). Jeśli zabiegi resuscytacyjne mające na celu uratowanie umierającego zostaną pomyślnie przeprowadzone, jego źrenica zacznie reagować na jego zwężenie, a puls ponownie zacznie bić w tętnicach szyjnych. W takim przypadku skóra twarzy ofiary zacznie nabierać różowego odcienia, a oddychanie stanie się niezależne.
