Miotły do kąpieli są różne. Każdy z nich ma szczególne właściwości zdrowotne. Aby wybrać dla siebie najbardziej odpowiednią miotłę, warto zastanowić się nad zaletami jej różnych typów.
Instrukcje
Krok 1
W centralnej Rosji najczęstsza miotła brzozowa. Jest elastyczny, trwały, wygodny. Ponadto lecznicze właściwości pąków, liści, soku, kory brzozy są od dawna znane w medycynie ludowej. Jak wykazała analiza chemiczna liści tego drzewa, zawierają one prowitaminę A, witaminę C, garbniki, olejek eteryczny. Do wykonania miotły lepiej użyć gałęzi brzozy kędzierzawej - są elastyczne i grube, dobrze zachowane, a liście nie stają się śliskie pod wpływem łaźni parowej.
Krok 2
Dąbowa miotła jest również dobra w kąpieli. Jest bardzo trwały. Jeśli przygotujesz ją na czas (w sierpniu-wrześniu), taka miotła wystarczy na 3-4 wizyty w wannie. Liście dębu są dość gęste i szerokie, nie są trudne do pompowania pary. Ponadto są umiarkowanie suche, co ułatwia publikację. Kora i liście tego drzewa zawierają dużo garbników, dlatego napary i wywary z dębu są używane do silnego pocenia się nóg i niektórych chorób skóry (na przykład wyprysk płaczu).
Krok 3
Na Kaukazie najczęściej używa się miotły eukaliptusowej. Liście eukaliptusa mają cenne właściwości lecznicze. Jeśli tym naparem pokropisz drewniane ściany łaźni parowej, a następnie dodasz go do gorących kamieni, to oprócz ogólnego środka antyseptycznego możesz również poczuć efekt inhalacji. Kiedy oddychasz przez nos, tchawica, krtań, oskrzela zostaną rozgrzane pachnącą parą. Bardzo dobra jest również następująca metoda inhalacji: zwilż miotłę (najlepiej eukaliptusową) w naparze z eukaliptusa, przyciśnij ją do twarzy i oddychaj przez nos.
Krok 4
Liście tego drzewa najlepiej goją się późną jesienią, czyli w listopadzie - na początku grudnia. Wskazane jest wykonanie samej miotły w sierpniu. Wadą tej miotły jest to, że jej gałęzie są zbyt cienkie. Dlatego podczas bicia musisz poświęcić dodatkową siłę na machanie rękami, a w łaźni parowej powinieneś oszczędzać siły. Z tego powodu zaleca się stosowanie miotły kombinowanej: do miotły dębowej lub brzozowej dodaj 2-3 gałązki eukaliptusa. Dzięki tej sztuczce wygodnie jest wziąć kąpiel parową, a efekt leczniczy pozostaje.
Krok 5
W ostatnich latach w łaźniach miejskich rzadsze stało się parowanie miotłą pokrzywową. Ale 15-20 lat temu był często używany w łaźniach Domnikovsky, Sandunovsky, Astrachań, Samotechny. Możesz się zdziwić, bo pokrzywą można się poparzyć, a w dawnych czasach byli nawet nimi karani. Jeśli jednak taka miotła zostanie odpowiednio przygotowana, będzie bardzo wdzięczna tym, którzy mają bolące stawy, bóle w dolnej części pleców, czyli osoby cierpiące na rwę kulszową, dnę moczanową, reumatyzm. Mocowanie ciała pokrzywą daje również zauważalny efekt odmłodzenia.
Krok 6
Miotła pokrzywowa powinna być zrobiona na drutach i specjalnie przygotowana przed szyciem: przenosić z gorącej wody do zimnej wody 2 razy na 2-3 minuty. Wtedy możesz ubić przynajmniej żołądek - nie będzie oparzenia. Jeśli w celach leczniczych konieczne jest spalenie pokrzywy, zanurz miotłę we wrzącej wodzie na 1-2 sekundy i paruj dopiero po odpowiednim rozgrzaniu skóry. Muszą lekko stukać, wtedy korzystny efekt takiej procedury będzie lepszy.
Krok 7
Miotła sosnowa powinna być moczona we wrzącej wodzie przez 15-20 minut, aby zmiękła. Skórę należy najpierw przygotować na jej działanie, leżąc w łaźni parowej przez 5-7 minut. Jeśli masz bardzo wrażliwą skórę, warto całkowicie zrezygnować z używania igieł. Do miotły możesz również użyć orzecha, klonu, jesionu. Cóż, jeśli tego wszystkiego nigdzie nie znajdziesz, możesz zastąpić miotłę zwykłym ręcznikiem frotte, nie dłuższym niż 1 metr. Weź go w środek dłoni i ugotuj w taki sam sposób, jak miotłą.
