Pierwsze próby latania samolotami w ekstremalnych warunkach najczęściej kończyły się katastrofami i śmiercią pilotów. Sukces przyszedł do rosyjskiego pilota Piotra Niestierowa, który jako pierwszy na świecie skompletował figurę, która później stała się główną w akrobacji. Ta figura została nazwana „pętlą”.
Pętla
W 1913 roku pilot wojskowy Piotr Niestierow jako pierwszy na świecie wykonał nową akrobację na tamte czasy. Stało się to 9 września nad lotniskiem pod Kijowem. Postać, która później otrzymała nazwę „pętla Niestierowa” lub „martwa pętla”, była zamkniętą krzywą leżącą w płaszczyźnie pionowej. W rzeczywistości ten lot Niestierowa oznaczał początek akrobacji.
Pomysł wykonania takiej pętli przyszedł do Niestierowa na długo przed słynnym lotem. Szczerze kibicując sukcesowi rosyjskiego lotnictwa, szukał możliwości doskonalenia metod pilotażu. Wielokrotnie wyrażał ideę, że każdy pilot jest w stanie wykonać przechylenie samolotu, a nawet zamkniętą pionową krzywą. Ale większość tych, z którymi Niestierow dzielił się swoimi pomysłami, uważała jego pomysły za ekstrawaganckie.
Dlaczego słynna pętla została nazwana „martwą”? Faktem jest, że pierwsze próby wykonania takiej sztuczki u zarania lotnictwa podjęto na samolotach, które nie były w stanie wytrzymać takich obciążeń. Samoloty z reguły zostały zniszczone w tak niebezpiecznym manewrze, a piloci zginęli.
Instrukcje dla samolotów latających w tamtych czasach surowo zabraniały ostrych skrętów, spiral i przechyłów samolotu.
Pierwszy ryzykowny manewr w powietrzu
Niestierow podjął świadome ryzyko, będąc pewnym sukcesu. Po osiągnięciu wysokości około kilometra pilot zatrzymał silnik samolotu i przeszedł na szybownictwo. Po chwili ponownie włączył silnik, po czym samolot rzucił się pionowo w górę, obrócił się „na plecy”, wykonał zamkniętą pętlę i pomyślnie wyszedł z nurkowania. Pilot wypoziomował samolot i wykonał płynne lądowanie.
Śmiały manewr powietrzny Niestierowa wywołał mieszane reakcje w prasie. Niektórzy uważali zachowanie pilota za lekkomyślną sztuczkę i chłopięcość. Ale większość była skłonna wierzyć, że figura wykonana przez Niestierowa może pomóc pilotom uratować życie w ekstremalnych sytuacjach. Kijowskie Towarzystwo Aeronautyki przyznało Piotrowi Niestierowi złoty medal.
Doświadczeni specjaliści argumentowali, że pilot, ryzykując własnym życiem, znalazł rozwiązanie problemu sterowania samolotem w warunkach pionowego przechyłu.
Wkrótce po tym pierwszym udanym eksperymencie „pętla Niestierowa” została powtórzona przez innych pilotów nie tylko w Rosji, ale także za granicą. A rosyjski pionier akrobacji lotniczej nadal doskonalił swoje umiejętności latania, stopniowo stając się niezrównanym mistrzem pilotażu. Podczas I wojny światowej Piotr Niestierow zginął bohatersko, popełniając pierwszy taran powietrzny w światowej praktyce wojskowej.
