Niemal wszyscy ludzie wykonujący „aktywne” zawody muszą czasem skakać z wielkich (lub nie tak) wyżyn. Skok w dół jest jednym z podstawowych elementów takiego trendu sportowego jak parkour i ma ścisłą technikę wykonania - jeśli będziesz go regularnie łamał, możesz znacznie uszkodzić kolana.
Instrukcje
Krok 1
Rozważ swoje doświadczenie. Ciało ludzkie przyzwyczaja się do skakania z wysokości, jak każda inna aktywność fizyczna. Liczby podane poniżej są pewnym standardem dla osoby bez odpowiedniego doświadczenia, dlatego jeśli upadek z wysokości własnego wzrostu nie sprawia Ci żadnego dyskomfortu, możesz nieco zwiększyć proponowane wartości, zorientować je dla siebie.
Krok 2
Zwilż ładunek. Jeśli skaczesz prostopadle do ziemi (czyli bez biegu, ze krawędzi wzniesienia), to Twoim celem jest zgaszenie siły grawitacji. Aby nieznacznie zmniejszyć wysokość wyskoku, podejdź do krawędzi i wykonaj pełny przysiad, a następnie lekko popchnij do przodu i zeskocz. W wyskoku ponownie rozciągnij się na pełną wysokość i (co najważniejsze) pociągnij palec w dół. Nigdy nie ląduj na pełnej stopie (najlepiej, aby pięta w ogóle nie dotykała ziemi), w przeciwnym razie cała bezwładność upadku trafi do kręgosłupa. Wyląduj na palcach i ugnij kolana, aż ciśnienie upadku całkowicie wygaśnie - w odpowiednim momencie możesz dotknąć ziemi rękoma, przenosząc tam część obciążenia. Kluczem do tłumienia jest to, że nie powinieneś po prostu zginać nóg bezwładnie – napinaj mięśnie, jakby przeciwstawiając się sile, która „pcha” cię na podłogę. W ten sposób w końcu będziesz wyglądał jak sprężyna ściskająca się pod pewną siłą.
Krok 3
Jeśli jest jakieś przyspieszenie na długości, przejdź do rolki. Jeśli skoczysz do biegu, nie będzie można po prostu amortyzować, ponieważ nadal będziesz przenosić się do przodu. Po dotknięciu ziemi poczujesz dwie „siły”: jedna pociągnie cię w dół, druga do przodu. Aby zrekompensować presję, musisz nadal poruszać się, gdziekolwiek jesteś, a najwygodniejszym sposobem będzie salto. Po dotknięciu ziemi zgaśniesz część bezwładności spowodowanej przysiadem, ale „opadniesz” jeszcze niżej - dosłownie na plecach. W takim przypadku wektor skierowany do przodu da ci impuls, aby nie spaść, a mianowicie do salta. Jednocześnie używane jest salto wojskowe, przez ramię, ale nie akrobatyczne.
