Pyszna słodka soczysta pomarańcza to jeden z ulubionych owoców wielu dzieci i dorosłych. Ten pachnący jasny cytrus jest w stanie nie tylko wypełnić organizm witaminami, ale także poprawić nastrój.
Pochodzenie słowa „pomarańczowy”
W tłumaczeniu na język rosyjski słowo „Apfelsine” oznacza „chińskie jabłko”. Sama nazwa symbolizuje kraj, w którym ten owoc rośnie obficie. Jeśli spojrzysz na głębsze korzenie słowa „pomarańcza”, zauważysz, że jest ono związane z drawidyjskim słowem oznaczającym „aromat”, które jest również bardzo symboliczne. W końcu pomarańcze to niesamowicie pachnące owoce, które mogą wypełnić swoim zapachem całe pomieszczenie w ciągu kilku minut.
W XIV wieku słowo „pomarańczowy” pojawiło się w języku angielskim i zaczęło brzmieć jak „pomarańczowy”. Później słowo to wzięło swój początek od nazwy koloru, który pokrywa się kolorem ze skórką jasnego soczystego owocu.
Ojczyzna pomarańczy
Historyczną ojczyzną pomarańczy są Chiny, a owoce te pojawiły się tam ponad 4 tysiące lat temu. Drzewa pomarańczowe mają słodkie lub kwaśne owoce. Były to kwaśne odmiany cytrusów, które pierwotnie przybyły do Europy. Stało się to na początku XV wieku. Istnienie słodkich owoców w tych krajach nie było wówczas nawet znane. Później, pod koniec XV wieku, kiedy nawiązano kontakty handlowe i gospodarcze między Zachodem a Wschodem, słodkie owoce dotarły do Europy. Ten soczysty słodki cytrus zaczął być uważany za luksus i tylko bardzo zamożni szlachetni ludzie mogli sobie na to pozwolić. Dlatego w XV wieku drzewa pomarańczowe w Europie rosły tylko w ogrodach królów i szlachty. Klimat zimnych krajów europejskich nie pozwalał na wzrost drzew pomarańczowych na otwartym terenie, dlatego zbudowano dla nich zamknięte szklarnie.
Na wolności nie można znaleźć słodkich pomarańczy. Zostały wyhodowane i zaczęły rosnąć przez Chińczyków, a następnie rozprzestrzeniły się na inne kraje.
W Rosji soczyste pachnące owoce pojawiły się dopiero w XVIII wieku. Książę Mieńszykow usłyszał od swoich zamorskich towarzyszy o cudownym owocu i postanowił wyhodować je w ogromnych szklarniach wokół swojego pałacu. Katarzyna II po pewnym czasie nadała pięknemu pałacowi, otoczonemu drzewami pomarańczowymi, piękną nazwę „drzewo pomarańczowe”. Później wymyślili nawet specjalny herb, którym jest srebrne płótno z przedstawionym na nim drzewem pomarańczowym.
Korzyści z pomarańczy
Cudowne pomarańczowe cytrusy zawierają ogromną ilość witamin, minerałów i soli, których potrzebuje organizm. Przede wszystkim pomarańcze są cenione właśnie ze względu na wysoką zawartość kwasu askorbinowego i potasu. Przy zewnętrznym działaniu soku pomarańczowego na rany i skaleczenia obserwuje się działanie lecznicze płodu. A przede wszystkim pomarańcze są wspaniałym antydepresantem.
