O tym, jaka będzie muzyka do teledysku, trzeba się zastanowić na etapie tworzenia scenariusza. W końcu, jeśli masz już gotowy utwór i chcesz nałożyć sekwencję wideo na tę konkretną muzykę lub piosenkę, tempo i emocjonalna kolorystyka wideo muszą pasować do dźwięku. Ponadto nie należy zapominać o prawach autorskich, czasie i kombinacjach dźwiękowych.
Ścieżka dźwiękowa teledysku: podstawowe zasady
Istnieją dwa rodzaje filmów: materiał filmowy bez tekstu pozaekranowego oraz taki, w którym taki tekst jest dostarczany przez scenariusz. Na przykład, jeśli robisz skrót najlepszych momentów meczu piłkarskiego, ten format nie zawiera żadnych komentarzy od gospodarzy ani wywiadów (czyli lektora). Zawodników biegających po boisku, bramkach, sztangach, 6m można połączyć z energiczną piosenką lub muzyką. Jeśli relacjonujesz z imprezy dla dzieci, gdzie słychać głosy ze sceny, są zawarte wywiady z organizatorami lub gośćmi wydarzenia, lepiej wybrać jako podkład muzyczny lub lekką muzykę odpowiadającą tematowi filmu muzyka w tle (na przykład na przyjęcie dla dzieci możesz wziąć muzykę z kreskówki). Jeśli umieścisz piosenkę w tle takiego filmu, jej słowa zmieszają się z głosami bohaterów Twojego filmu, co negatywnie wpłynie na jego postrzeganie - widzowi trudno będzie zrozumieć, co mówią ludzie w kadrze.
Lepiej napisać muzykę do samodzielnego ujęcia (na szczęście w Internecie jest wiele sampli i programów do tworzenia kompozycji muzycznych) lub dowiedzieć się, czy wybrany utwór nie jest objęty prawami autorskimi. Jeśli użyjesz cudzej piosenki lub utworu muzycznego bez zgody autora, może to prowadzić do poważnych kłopotów - od grzywny po pozbawienie wolności.
Co zrobić, jeśli nie ma ścieżki podkładowej
Powiedzmy, że naprawdę lubisz piosenkę, ale nie możesz znaleźć do niej podkładu. Z tej sytuacji można wyjść na dwa sposoby: zamówić „minus” u muzyków lub w specjalistycznym studiu lub samodzielnie zrobić utwór do muzycznego dubbingu. W takim przypadku po prostu wycinasz straty z utworu, którego potrzebujesz i mieszasz je ze sobą za pomocą specjalnego programu.
Głośniej czy ciszej?
Jednym z najczęstszych błędów podczas oceniania wideo jest niezrównoważona głośność. Na przykład, umieszczasz ścieżkę muzyczną pod sekwencją wideo, która zaczyna się od cichej muzyki - a następnie zwiększa głośność (lub odwrotnie). A wideo ma już własną sekwencję dźwiękową, składającą się z lektorów, wywiadów i innych wtrąceń dźwiękowych. W związku z tym głośność muzyki powinna być zawsze cichsza niż słowa wypowiadane z ekranu.
Jeśli użyjesz takich utworów jak dźwięki fanfar, bębny, dzwonienie telefonu, krzyki herbaty itp. jako elementy gry głosowej, nie powinny one również zostać zagłuszone przez muzykę w tle - w przeciwnym razie ogólny odbiór wideo będzie niewyraźny. Należy pamiętać, że zadaniem rzędu dźwiękowego jest „włączenie” pewnego rzędu skojarzeniowego w widzu, stworzenie nastroju poprzez dostrojenie się do pożądanej fali. Jeśli to nie zostanie osiągnięte, cała praca związana z tworzeniem wideo może pójść na marne.
