Płytki kaflowe mogą mieć bardzo różnorodny kształt. Formy najczęściej są proste, na powierzchnie płaskie, kanciaste lub profilowane, na gzymsy, gzymsy i zagłębienia.
Terminologia
Dachówka to gliniana dachówka wypalana w piecu, która z przodu jest najczęściej pokryta szkliwem. Kafle służą do pokrywania ścian i pieców.
Klasyczna płytka składa się z płyty, czyli przedniej strony, która jest pokryta glazurą oraz zadu, który z tyłu tworzy otwarte pudełko z dwoma otworami w ścianach. Otwory te służą do mocowania płytek do siebie drutem, do późniejszego układania drutu na grubości muru.
Ta nazwa pochodzi od dwóch słów - starosłowiańskiego „Raz”, „rez” i „Izraz”, co oznacza „cięcie”, „cięcie”, „cięcie”, „narysowanie linii czymś ostrym”. W dawnych czasach takie płytki wykonywano przez ubijanie gliny w specjalnych drewnianych skrzynkach, które miały od spodu wypukły wzór, podobnie robiono pierniki.
Najstarszymi dostępnymi formami ceramiki elewacyjnej są glazurowane, przypominające gwoździe płytki, których wielokolorowe czapeczki wzorują powierzchnię. Często ściany licowano glazurowanymi cegłami, nie tylko dla urody, ale także dla stworzenia dodatkowej siły. Płytki z terakoty były często używane jako dekoracja elewacji świątyń. Były pokryte wapnem i wyglądały jak rzeźbiony biały kamień.
Produkcja płytek
Płytki wykonane są ręcznie z gliny przy użyciu drewnianych form. Nadaje się do tego ceramika lub glina marglista, wyprodukowane płytki są najpierw suszone, a dopiero potem wypalane w temperaturze do 1150 ° C. Płytki mają dość wysoki koszt, więc często próbują je wykonać samodzielnie.
Układanie cegieł i płytek powinno odbywać się w tym samym czasie, okładzina gotowych już kominków i ścian jest niewygodna, choć możliwa. Aby płytki były dobrze utrzymane, określ poziom ułożenia rozwiązania. Powierzchnię należy oczyścić z poprzedniej powłoki, można do tego użyć metalowej szczotki.
Następnie we wszystkich szwach wykonuje się zagłębienie 1 cm za pomocą dłuta lub dłuta. Jeśli wymagana warstwa zaprawy wynosi 2 cm, można również położyć mur na powierzchni bez pogłębiania szwów. A jeśli warstwa jest jeszcze większa, siatkę konstrukcyjną należy przymocować za pomocą gwoździ wbitych w szwy. Następnie powierzchnia jest zagruntowana. Płytki są dopasowywane pod względem kształtu, koloru i rozmiaru, a układanie można rozpocząć od dolnego rogu. Płytki łączy się drutem, którego końce chowa się w szwach między cegłami i mocuje się zaprawą.
