Góry kredowe położone nad rzeką Ilovle ciągną się wzdłuż jej prawego brzegu i są ozdobą stepowego krajobrazu. Ten widok sprawia, że nawet wytrawni podróżnicy zamarzają ze zdumienia.
Jak wyglądają kredowe góry
Góry kredowe z daleka przypominają chmury, które opadły na ziemię, by odpocząć, albo ogromne bloki śniegu leżące pośrodku zielonej roślinności. W słońcu mienią się i błyszczą przeplatając kwarcytem i karneolem, tworząc wrażenie wzniosłości i niewytłumaczenia.
Historia powstawania gór kredowych sięga milionów lat. Uważa się, że w czasach, gdy całe terytorium Wołgogradu znajdowało się pod wodą, na dnie rzeki Don trwał długi proces osadzania muszli i szkieletów życia morskiego. Kolejne nawarstwianie skał kredowych doprowadziło do powstania gór kredowych.
Obecnie tak zwane góry kredowe znajdują się w parku przyrodniczym „Donskoy” w obwodzie wołgogradzkim.
Formacje te słusznie zasługują na miano najwyższych gór kredowych w Europie. Ich wysokość może wynosić od 70 do 100 metrów, a grubość kredy pokrywającej powierzchnię gór w tych miejscach wynosi około 50-60 metrów. Ich długość sięga kilkudziesięciu kilometrów wzdłuż rzeki Ilovlya.
Skład gór kredowych
Z geologicznego punktu widzenia góry kredowe należą do okresu jurajskiego. Zawierają piaski szare, kwarcowe i krzyżowe. U podstawy skały znajdują się zlepieńce, które nie zawierają skamieniałości. Powyżej znajduje się warstwa gliny z rzadkimi belemnitami głowonogów i warstwa aneurytów, gdzie doskonale zachowały się odciski pradawnych roślin.
Ze względu na tę strukturę góry kredowe mają schodkowy, wielopoziomowy relief.
Interesujące fakty
Jednym z najciekawszych zjawisk na terenie gór kredowych jest niezwykła akustyka tego miejsca. Jeśli dźwięk jest wystarczająco cichy, odbija się i rozprzestrzenia falami. Dlatego, jeśli po prostu kontynuujesz dialog, usłyszysz go po kilku kilometrach. Z drugiej strony, jeśli rozmowa jest zbyt głośna, może być bardzo przytłumiona.
Interesujące są również błyskawice występujące w tym miejscu. Są one reprezentowane przez cyfry pionowe i poziome. Z reguły na końcu jednej z podłużnych piorunów pojawia się świetlista kula, która płynnie przesuwa się po niebie. Potem rozpływa się poza horyzontem. Zjawisko to było obserwowane ogromną liczbę razy, ale nie udało się go uchwycić. Nigdy nie znalazł naukowego wyjaśnienia.
Kiedy trafiasz do tego miejsca po raz pierwszy, wydaje się, że nadeszła zima. Gdyby nie upały 30 stopni Celsjusza, naprawdę można by zdecydować, że to grudzień lub styczeń. W tym miejscu panuje spokój i cisza, nie bez powodu wykopano tu jaskinie i zbudowano klasztor Świętej Trójcy Bełogorodsky.
Oprócz regionu Wołgograd góry kredowe można znaleźć w regionie Woroneża, w pobliżu wsi Buturlinowka, w Swiatogorsku, gdzie na górach kredowych znajduje się pomnik Wielkiej Wojny Ojczyźnianej, a także w regionach Charkowa i Orenburga.
