W oczach zwykłych obywateli astronauta to romantyczny zawód pełen przygód. W rzeczywistości wszystko jest znacznie bardziej skomplikowane. Aby pracować na orbicie przez krótki czas, astronauci muszą bardzo ciężko i ciężko pracować na ziemi.
Instrukcje
Krok 1
Należy zauważyć, że nie każdy może zostać astronautą. Faktem jest, że agencje kosmiczne nie w każdym kraju mogą wysyłać ludzi w kosmos. Ponadto większość krajów na świecie po prostu nie przeznacza na to wystarczającej ilości pieniędzy. W kosmos najczęściej latają przedstawiciele Chin, USA i Rosji, więc obywatelstwo tych krajów odgrywa ważną rolę.
Krok 2
Wskaźniki takie jak wiek i wzrost mają ogromne znaczenie przy doborze astronautów. ESA wysyła na orbitę tylko osoby w wieku 27-37 lat, ale NASA jest bardziej podatna na wiek ludzi, ich kryterium to 26-46 lat. Jednak średni wiek astronautów to 34 lata. Ale tempo wzrostu tych dwóch organizacji jest prawie takie samo. ESA ma od 153 do 190 centymetrów, NASA od 157 do 191 centymetrów.
Krok 3
Ogólnie rzecz biorąc, istnieją trzy główne sposoby wejścia do astronautyki. Pierwszym z nich jest ukończenie dobrej uczelni technicznej i podjęcie pracy w korporacji rakietowo-kosmicznej. Po dokładnym przestudiowaniu budowy i możliwości różnych statków kosmicznych, może złożyć wniosek do państwowej komisji szkolącej kosmonautów.
Krok 4
Druga metoda jest podobna do pierwszej, ale nie będziesz musiał opanować specjalności technicznych, ale nauk przyrodniczych. Na orbicie potrzebni są teraz ludzie zawodowo zaznajomieni z biologią, ale jest też spore zapotrzebowanie na fizyków.
Krok 5
Trzecia droga to lotnictwo wojskowe. Możesz ubiegać się o tytuł astronauty dopiero po tym, jak dana osoba wyleciała ponad 350 godzin i wykonała ponad 160 skoków ze spadochronem. Z reguły takie osoby rzadko są zapisywane w zespole, ponieważ nie ma wystarczającej wiedzy z innych dziedzin nauki wymaganej do lotów kosmicznych.
Krok 6
Po aplikacji czas na testy. Co więcej, trzeba zdać testy nie tylko na wiedzę, ale także na zdrowie fizyczne i psychiczne. Ponadto sprawdzają całą historię wnioskodawcy. Jeśli w policji drogowej jest nawet niewielka niezapłacona grzywna, osoba nie zostanie już astronautą.
Krok 7
Potem następuje seria kursów przygotowawczych. W różnych krajach iw różnych okresach metody te znacznie się różnią. Przygotowanie składa się zwykle z trzech etapów: fizycznego (symulatory prędkości, orientacja w przestrzeni, sztuczna nieważkość), pracy głównej (trening teoretyczny i praktyczny na potrzeby wyprawy) oraz symulacji sytuacji (start, lądowanie itp.).
Krok 8
I nawet po takim przygotowaniu nie wszyscy lecą w kosmos. Czasami ludzie muszą czekać 10-15 lat, aby w końcu dostać się na orbitę. Zawsze wybierają najbardziej odpowiednią osobę do danego zadania. Co więcej, tylko kilka centymetrów wzrostu może stać się czynnikiem decydującym.
