W starożytności hymn nazywano pieśnią uwielbienia dla bóstw. Z biegiem czasu zaczęto wykorzystywać hymny do wychwalania osób publicznych, władców, jako pieśni rewolucyjne i symbole narodowe. To jedna z form artystycznych leżących u podstaw rozwoju literatury w ogóle.
Instrukcje
Krok 1
Niezależnie od tematu wszystkie hymny mają wspólne cechy. Charakteryzuje je odwołanie się do uwielbionego obiektu, porównanie i opis jego zalet, często hiperboliczne, metaforyczne obrazy, wyliczanie wyczynów czy cudów.
Krok 2
Historycznie gatunek ten rozkwitał w czasie, gdy religia odgrywała dominującą rolę w życiu społeczeństwa. Również hymny zostały skomponowane w epoce ekonomicznego, a następnie moralnego upadku, kiedy wzrosło zainteresowanie mistycyzmem.
Krok 3
Hymny były szeroko rozpowszechnione w literaturze starożytnego Wschodu. Najstarszym zabytkiem literackim jest Rygweda (Weda hymnów) - zbiór ponad tysiąca hymnów, które pierwotnie istniały tylko w formie ustnej i były przekazywane z pokolenia na pokolenie.
Krok 4
W Grecji i Rzymie hymny religijne nie są tak znaczące, niemniej jednak istnieją w poezji. Hymny wchodziły w treść tragedii, a dominował w nich składnik epicki. Z tego powodu czasami takie prace stawały się wyłącznie fikcyjne. Ponadto w Grecji i Rzymie hymny komponowano z okazji ważnych świąt i zasług osób publicznych.
Krok 5
Rozkwit formy hymnowej nastąpił w epoce wczesnego chrześcijaństwa. Hymny były szczególnie aktywnie wykorzystywane w Bizancjum. Później, wraz z chrześcijaństwem, hymn przeniknął do kultury słowiańskiej.
Krok 6
W okresie renesansu w hymnach pojawiły się nowe motywy. Pieśni pochwalne nasycone były obrazami panteistycznymi. Uczestnicząc w ruchach reformacyjnych przedstawiciele miejskiej burżuazji przerabiali katolickie hymny, tworząc na ich podstawie dzieła propagandowe.
Krok 7
Ze względu na to, że hymny były używane jako „pieśń bitewna”, pojawiły się hymny narodowe - uroczyste, ale już uwolnione od treści religijnych. Mogły odzwierciedlać nastroje rewolucyjne („Marsylianka”) lub przeciwnie, służyć jako przykład oficjalnej poezji dworskiej („Boże chroń Króla”). Obok takich utworów pojawiały się także parodie hymnów, w formie uroczystej patosu, prezentujące treści komiczne.
Krok 8
Wraz z flagą i herbem hymn jest symbolem narodowym. Pierwszym powszechnie znanym hymnem narodowym był God Save the King. Nie została jednak zatwierdzona jako oficjalna. Mimo to, na podstawie jego melodii powstały pierwsze hymny wielu państw (m.in. rosyjskiego „God Save the Car”). Po zatwierdzeniu przez rząd hymnów większość z nich otrzymała własną, niepowtarzalną melodię.
