Salomon był trzecim z królów rządzących Izraelem i stał na czele zjednoczonego królestwa Izraela w okresie jego świetności - od 965 do 928. PNE. W tłumaczeniu z hebrajskiego „Solomon” oznacza „rozjemcę”. Czas jego panowania jest oznaczony jako epoka największego rozwoju potęgi żydowskiej.
W ciągu czterdziestu lat panowania Salomona nad ludem Izraela zasłynął jako mądry i sprawiedliwy monarcha. Pod nim zbudowano główne sanktuarium judaizmu - Świątynię Jerozolimską na Górze Syjon, której ojciec Salomona, król Dawid, nie mógł zbudować.
Czy był tam Salomon?
Wzmianka o Salomonie w Biblii potwierdza fakt jego istnienia jako realnej osoby rządzącej krajem. Niektórzy kronikarze opisywali go również jako prawdziwą postać historyczną.
Spotkanie Salomona z Bogiem
Popularne legendy mówią o mądrości i bogactwie Króla Królów. Istnieje legenda, że kiedyś Bóg ukazał się Salomonowi we śnie i zapytał go, czego chce w życiu. W odpowiedzi król poprosił Wszechmogącego o mądrość, by sprawiedliwie rządzić swoim ludem. Bóg odpowiedział, że da mu mądrość i długowieczność, jeśli władca będzie żył według praw Bożych.
Mądrość króla Salomona
Jak widać, Bóg dotrzymał obietnicy i dał królowi mądrość. Tak więc, rozwiązując spory między ludźmi, Salomon potrzebował jednego spojrzenia, aby zrozumieć, kto miał rację, a kto się mylił. Mądry i bogaty król nie był arogancki. Jeśli trzeba było rozwiązać jakiś problem, który był poza jego mocą, Solomon zwrócił się o pomoc do uczonych starszych. Bez ingerencji król czekał, aż podejmą decyzję.
Polityka państwa pod rządami Salomona
Królestwo Salomona zajmowało dość duże terytorium, które zjednoczyło Izrael i Judę. Jako sprawny dyplomata, mądry król nawiązał dobrosąsiedzkie stosunki z sąsiednimi państwami. Poślubiając córkę faraona, położył kres wrogości do Egiptu i otrzymał w prezencie od nowego krewnego podbite wcześniej terytoria. Salomon przyjął do swojego haremu wiele konkubin ze szlacheckich rodzin Fenicji, co zbliżyło go do fenickiego króla Hirama, północnego sąsiada Izraela.
W Izraelu kwitł handel z Arabią Południową, Etiopią i Afryką Wschodnią. W swojej ojczyźnie król Salomon przyczynił się do aktywnego szerzenia prawa Bożego, zajmował się budową szkół i synagog.
Pierścień Mądrości
Legenda o pierścieniu Salomona brzmi inaczej. Pewnego razu, będąc w smutku, król zwrócił się o pomoc do mędrca. „Wokół jest wiele wszystkiego, co rozprasza i uniemożliwia skupienie się na ważniejszych sprawach” – takie były jego słowa. Do którego mędrzec wyjął pierścień i wręczył go królowi. Na zewnętrznej stronie prezentu wygrawerowano napis: „Wszystko przeminie”. Salomon uspokoił się i ponownie zaczął rządzić państwem.
Po pewnym czasie mądry król znów był przygnębiony, napis na pierścieniu już go nie uspokajał. Potem zdjął pierścień, postanawiając się go pozbyć, iw tym momencie zobaczył na jego wewnętrznej części drugie zdanie - „To też minie”. Uspokoiwszy się, Solomon ponownie założył pierścionek i nigdy się z nim nie rozstawał.
Magia i król Salomon
Legenda głosi, że król nosił magiczny pierścień, który pozwala mu kontrolować żywioły natury, a także komunikować się na równi z aniołami i demonami. Znany jest również traktat „Klucze Salomona”, zawierający informacje o demonologii i naukach tajemnych. Legenda głosi, że sam diabeł podarował tę księgę królowi i trzymał ją pod swoim tronem.
Według legendy księga „Klucze Salomona” była środkiem do otwarcia drzwi prowadzących do tajemnic mądrości świata. Najstarszy egzemplarz znajduje się obecnie w British Museum. Księga, napisana kabalistycznymi symbolami, ukazuje sztukę przywoływania demonów.
Ale izraelski król komunikował się nie tylko z siłami ciemności. Legendy mówią, że podczas budowy świątyni Salomon poprosił aniołów, a oni pomogli podnieść ogromne kamienie bez żadnego wysiłku. Król również swobodnie, za pomocą swojego magicznego pierścienia, komunikował się z ptakami i zwierzętami.
Po śmierci Salomona Izrael został podzielony na dwa królestwa: Izrael na północy i Królestwo Judy na południu. Pozostały nam liczne legendy o życiu najmądrzejszych królów oraz słynna „Pieśń nad Pieśniami” Salomona, wpisana do kanonu Starego Testamentu i odzwierciedlona w światowej literaturze, sztuce i muzyce.
