Środowisko społeczne jest częścią otaczającego świata, składającego się z ludzi, a także struktur publicznych i państwowych, organizacji, z którymi człowiek ma bezpośredni kontakt w życiu codziennym. Jest to całość wszystkich warunków istnienia każdej konkretnej jednostki.
Środowisko społeczne silnie oddziałuje na człowieka, wpływa na jego zachowanie, przyzwyczajenia, kształtuje jego poglądy, charakter, system wartości. Ciągle komunikując się z innymi ludźmi, osoba mimowolnie wpada pod ich wpływ. Często przejmuje ich nawyki, maniery, wzorce zachowań. Ponadto jednostka jest zmuszona liczyć się z poglądami, przekonaniami innych, aby nie znaleźć się w pozycji „czarnej owcy”. Oznacza to, że zachowuje się w pełnej zgodności z przysłowiem: „Z kim prowadzisz, z tego zyskasz”. Najwyraźniej objawia się to w dzieciństwie, kiedy dziecko bierze przykład od rodziców, naśladując ich dosłownie we wszystkim.
Wpływ środowiska społecznego może być zarówno pozytywny, jak i negatywny. Na przykład od wczesnego dzieciństwa dziecko wychowywało się w atmosferze wzajemnej miłości, szacunku i dobrej woli, otaczali go uprzejmi i kulturalni ludzie, starali się zaszczepić w nim dobre uczucia. W takim przypadku wyrośnie na przyzwoitą osobę. Istnieją oczywiście wyjątki indywidualne, ale nie zmieniają one ogólnej zasady. Jeśli dziecko nie otrzymało miłości i troski, a w jego otoczeniu nie przeważały najbardziej wartościowe osobowości, jest wysoce prawdopodobne, że gdy dorośnie, pójdzie „po krętej ścieżce”. Są jednak wyjątki. Wystarczy wspomnieć choćby słynnego pisarza Maksyma Gorkiego, który dorastał w domu surowego i despotycznego dziadka tyrana, który regularnie stosował kary cielesne.
Środowisko społeczne, kształtujące osobowość konkretnych ludzi, samo może się zmieniać pod wpływem wielu przyczyn, np. ekonomicznych, politycznych, historycznych. Duży wpływ na to mogą mieć również specyfika mentalności, przynależność religijna, stopień społecznej i politycznej aktywności ludzi.
