Organizacja oznacza społeczność ludzi zjednoczonych wspólną ideą i celem. Ponadto interakcja między członkami grupy jest podporządkowana zasadom zarządzania i celowo koordynowana przez najwyższe kierownictwo.
Na działalność każdej organizacji wpływa wiele czynników. Wszystkie można podzielić na dwie duże grupy: wewnętrzną i zewnętrzną. A jeśli zdarzenia, procesy itp., które nie są związane z samą organizacją, przyrównamy do pierwszej kategorii, to czynniki, które są wewnątrz (kadry, środki, procesy, model organizacyjny itp.) należą do drugiej grupy. Otoczenie wewnętrzne można scharakteryzować na podstawie kilku zmiennych: struktury, celów i zadań, technologii, podziału pracy, zasobów.
Struktura - zasada powiązania różnych działów, pogrupowanych według określonego kryterium: społecznego, technicznego, zarządczego, produkcyjnego, informacyjnego, regulacyjnego itp.
Cel w rzeczywistości wskazuje na istnienie samej organizacji. Filozofia stanowi podstawę misji, wskazuje na znaczenie firmy, jej mocne strony i odmienność od konkurencji. Jeśli cele są duże, dla ułatwienia ich osiągnięcia, dzieli się je na kilka mniejszych zadań.
Technologie – techniki i metody stosowane w działalności firmy. Obejmują one nie tylko sprzęt, ale także metody, które są wykorzystywane do osiągnięcia wyniku. Na przykład technologia wyszukiwania personelu, opracowywanie strategii wejścia na nowy rynek, tworzenie produktu, przyciąganie konsumentów itp.
Podział pracy jest jednym z głównych czynników wpływających na efektywność organizacji. Charakteryzuje się rozkładem pracy wśród pracowników, może być poziomy (wykonywanie różnych etapów tego samego procesu) i pionowy (interakcja między kierownictwem a podwładnymi).
Zasoby - środki produkcji niezbędne do organizacji procesu pracy. Mogą mieć różny charakter: przemysłowy, intelektualny, naturalny.
