Liban to małe państwo (4 miliony ludzi) na Bliskim Wschodzie, położone w górzystym obszarze na wybrzeżu Morza Śródziemnego. Oficjalna nazwa to Republika Libańska. Pomimo niewielkich rozmiarów kraj ten ma bardzo długą i fascynującą historię, sięgającą wieków wstecz. Nie mniej ciekawa jest flaga Libanu: przedstawia stylizowane drzewo - cedr.
Cedr na fladze Libanu
Flaga Libanu jest symbolem kraju i rzecznikiem głównej idei państwa. Ostateczna wersja została przyjęta natychmiast po odzyskaniu niepodległości w 1943. W 1967 flaga została nieznacznie zmieniona. Cedr wygląda teraz mniej rozpoznawalnie i bardziej stylizowany.
Flaga składa się z trzech poziomych pasów - dwóch czerwonych i jednego białego szerokiego pośrodku. Na białym tle znajduje się drzewo cedrowe, które od dawna jest symbolem Libanu.
Czerwień symbolizuje krew rozlaną w walce o niepodległość, biel - oznacza czystość myśli i śnieg w górach Libanu.
Cedr jest symbolem Libanu. Jest zakorzeniony w religii chrześcijańskiej i uosabia Chrystusa. W judaizmie cedr był uważany za „drzewo Pana”. Cedrami nazywano ludzi wybitnych, inteligentnych i silnych. To właśnie cedry sprowadzone z Libanu weszły do budowy pierwszej chrześcijańskiej świątyni - Świątyni Salomona.
Uważa się również, że symbolika przedstawiona na fladze jest związana z sektą chrześcijańskich maronitów, która ma szczególny wpływ w Libanie.
Historia Libanu
Aby w pełni zrozumieć symbolikę libańskiej flagi, warto zagłębić się trochę w historię tego małego państwa, które tak wiele przetrwało podczas długiego istnienia.
Niezwykle interesujące są osobliwości sposobu życia w Libanie. Całe życie mieszkańców tego kraju jest dogłębnie nasycone zasadami religijnymi, podstawami i warunkami przynależności do tej lub innej wspólnoty religijnej, ponieważ system polityczny kraju to konfesjonał. Dziś w Libanie są maronici, sunnici, szyici, druzowie, protestanci, katolicy i inni, przedstawiciele różnych wyznań.
Konfesjonizm rozwinął się w sposób naturalny, ze względu na specyfikę przebiegu przewrotów historycznych w kraju, kiedy wyszedł spod wpływu jednej silnej potęgi pod wpływem i dominacji drugiej. Terytorium to pierwotnie zamieszkiwali starożytni Fenicjanie, następnie ziemia ta zaczęła należeć do Asyrii, a następnie została podbita przez Aleksandra Wielkiego, a później przez sam Rzym.
W czasach apostolskich zaczęli tu osiedlać się chrześcijanie, a religia chrześcijańska została zakorzeniona jako jedno z głównych wyznań w Libanie (maronici). Potem w VIII wieku. OGŁOSZENIE kraj został podbity przez kalifat Omara, sprowadzając tu arabską kulturę i język. Później dało to początek religii druzów, szyitów, sunnitów jako odgałęzień islamu. W XVI wieku do Libanu wkroczyła ciężka pięta Imperium Osmańskiego. Z biegiem czasu rząd wytworzył sprzeczności z wzmocnioną i wzmocnioną wspólnotą chrześcijańską, którą popierała większość społeczeństwa.
Nadeszła era wojny i walki. Liban był pod protektoratem Francji, uzyskał niepodległość w 1943 roku. Przetrwał wojnę libańsko-izraelską, która zakończyła się w 1948 roku oraz wojnę domową w latach 1975-90. Kraj przechodzi obecnie okres ożywienia.
