Od dawna ludzie zastanawiali się, jak chronić żywność przed zepsuciem. Problem ten stał się szczególnie dotkliwy, gdy konieczne stało się tworzenie rezerw dla armii odbywających długie kampanie, a także dla wypraw do odległych miejsc na planecie. Rozwiązaniem tego problemu było wynalezienie konserw i puszek do ich przechowywania.
Jak powstała metoda puszkowania?
Pod koniec XVIII wieku Napoleon Bonaparte postanowił podbić Europę. Planowane kampanie podboju wymagały nowych sposobów przechowywania żywności. A potem Napoleon ogłosił, że kto znajdzie sposób na utrzymanie świeżej żywności przez długi czas, otrzyma solidną nagrodę pieniężną.
Wielu ekspertów zastanawiało się nad tym pytaniem, ale największe sukcesy odniósł cukiernik i szef kuchni Nicolas François Apper. Wpadł na pomysł, że jeśli żywność zostanie umieszczona w szczelnym opakowaniu, a następnie poddana obróbce cieplnej, to można ją przechowywać bardzo długo.
Hipoteza okazała się słuszna. Produkty przygotowane metodą zaproponowaną przez Upper były długo przechowywane i po otwarciu okazały się nie tylko nadające się do spożycia, ale również bardzo wysokiej jakości. Do przechowywania żywności Upper używał ceramicznych lub szklanych słoików, które były hermetycznie zamknięte. Metoda puszkowania wynaleziona przez Upper'a uchroniła żołnierzy armii napoleońskiej przed wieloma problemami z przygotowaniem żywności, które pojawiły się podczas kampanii wojennych.
W 1809 roku Napoleon przyznał Upper nagrodę pieniężną i przyznał mu tytuł „Dobroczyńcy Ludzkości”.
Wynalezienie puszki
Następnie Anglik Peter Durand ulepszył wynalazek Uppera. W 1810 opatentował puszki własnej konstrukcji. Takie pojemniki do przechowywania konserw były znacznie wygodniejsze niż naczynia szklane i ceramiczne.
Oczywiście pierwsze puszki znacząco różniły się wyglądem od współczesnych. Pojemniki te miały bardzo grube ściany; ich wewnętrzna powierzchnia była pokryta cyną. Zostały wykonane ręcznie, a pokrywka słoików nie była zbyt wygodna. Takie konserwy otwierali młotkiem i dłutem.
Z biegiem czasu Ameryka stała się centrum przemysłu konserwowego. Tam zaczęto produkować specjalne maszyny, na których można było wytwarzać puszki w sposób zautomatyzowany. Już w drugiej dekadzie XIX wieku konserwy rybne i owoce były masowo produkowane w Stanach Zjednoczonych. To tutaj puszka może uzyskać znajomy wygląd, znany dziś wszystkim.
Co ciekawe, Amerykanie myśleli o wynalezieniu otwieracza do puszek dopiero w połowie XIX wieku.
W 1870 roku w Rosji pojawiła się pierwsza fabryka konserw. Wyprodukował kilka rodzajów konserw, które były przeznaczone na potrzeby wojska. Dużą popularnością wśród konsumentów cieszyła się smażona wołowina, owsianka i mięso z groszkiem zamknięte w puszkach.
