Prosty ołówek nazywany jest zwykłym ołówkiem, ponieważ pisze zwykłym grafitem bez dodatku barwników. Jest to również proste, ponieważ jest proste, łatwo jest im pisać i równie łatwo jest usunąć wynik ich działalności.
Historia prostego ołówka sięga ponad sto lat. Za ten wynalazek ludzie wiele zawdzięczają owcom rasy Cumberland, które ocierały się bokami o kamienie tutejszych skał i wracały do swoich zagród z poplamioną wełną. Zauważyli to pasterze, po czym do produkcji prostych ołówków zaczęto używać rasy „brudnych skał”.
Dlaczego nazywają się prostymi
Prosty - bo najczęstszy, z prostym ołowiem bez dodatku barwnika. Cała reszta dzieli się na kolorowe, węglowe lub chemiczne, czyli ich struktura jest bardziej złożona, wymagająca dodania barwników.
Początkowo ludzie pisali czystymi prętami, które zostały wyrzeźbione ze wspomnianych skał w Anglii i owinięte w warkocz. I dopiero w 1761 Niemcy otworzyli fabrykę, która zaczęła produkować ołówki, do których jesteśmy przyzwyczajeni, zamknięte w drewnianej muszli. Chociaż nawet wtedy producenci nadal wierzyli, że trzonek ołówka jest wykonany z ołowiu, to dopiero pod koniec XVIII wieku badanemu i zamkniętemu w drewnianej skorupie minerałowi nadano nazwę „grafit”.
W trakcie wszystkich dalszych eksperymentów i testów grafitowi nadano wymaganą twardość lub miękkość przez dodanie gliny, skrobi, sadzy, wody itp. Dziś na wszystkich ołówkach można znaleźć informacje o twardości i miękkości, na przykład oznaczenie T” lub łacińskie „H” oznacza, że ołówek jest twardy, „M” lub „B” - miękki, a „TM” lub „HB” odpowiednio twardy-miękki.
Do produkcji korpusu prostego ołówka stosuje się różne rodzaje drzew, coraz częściej stosuje się w tym celu plastik, chociaż najbardziej solidne produkty uzyskuje się z cedru syberyjskiego. Aby w przyszłości gotowy produkt nie pękał i można go było łatwo naostrzyć, drewno impregnuje się parafiną w specjalnych agregatach - autoklawach. Następnie drewno przechodzi proces suszenia. Łatwo zauważyć, że grafitowy pręt w prostym ołówku jest obramowany dwiema połówkami sklejonych płyt. To także cechy produkcyjne.
Kolorowe ołówki
Proces wytwarzania takich ołówków różni się nie tylko dodatkiem barwników, ale także technologią wypalania: grafit w prostych ołówkach jest wypalany dwukrotnie, a mieszanina prętów kolorowych analogów wchodzi do pieca tylko raz.
Uważa się, że ołówki nazywane są również prostymi, ponieważ są po prostu ułożone i bardzo łatwo jest narysować nimi linię na papierze. A także dlatego, że ślad ten można łatwo zatrzeć zwykłą gumką, co jest niemożliwe w przypadku kredek chemicznych i kolorowych.
