Kabel VVG: Cechy Konstrukcyjne

Spisu treści:

Kabel VVG: Cechy Konstrukcyjne
Kabel VVG: Cechy Konstrukcyjne

Wideo: Kabel VVG: Cechy Konstrukcyjne

Wideo: Kabel VVG: Cechy Konstrukcyjne
Wideo: Przewody elektryczne. Wybór kabla. TOP 5 podstawowych zasad. 2024, Listopad
Anonim

Wśród ogromnej liczby odmian kabli miedzianych typ VVG wyróżnia się wysoką wydajnością i bezpieczeństwem; kabel z powodzeniem stosuje się w miejscach zagrożonych wybuchem, a w przypadku pożaru jego osłona nie wspomaga spalania.

Kabel VVG: cechy konstrukcyjne
Kabel VVG: cechy konstrukcyjne

Kabel VVG to przewód zasilający pokryty izolacyjną osłoną PVC. Głównym obszarem jej zastosowania są podstacje elektryczne, stojaki kablowe, oświetlenie, urządzenia dystrybucyjne, sieci lokalne. Kabel VVG jest zalecany do stosowania przy aranżacji sieci na wolnym powietrzu.

Projekt VVG

Ten produkt to drut lity lub linka o kształcie okrągłym lub sektorowym. Rdzeń zabezpieczony jest izolacją z polichlorku winylu – jeśli przewód jest skręcony, to każdy rdzeń ma „osobisty” kolor. W tym przypadku przewód neutralny ma niebieską izolację, a przewód uziemiający jest zielono-żółty. Produkty wielordzeniowe formowane są w pasma, które mogą mieć od 2 do 5 rdzeni. Jeśli w kablu są tylko dwa rdzenie, ich przekrój będzie taki sam; pod warunkiem obecności kilku żył, jedna z nich może mieć mniejszy przekrój. Ogólnie rzecz biorąc, górna powłoka jest również wykonana z PVC.

Istnieje kilka modyfikacji tego kabla. Jedna z nich - VVGng - ostatnie dwie litery oznaczają, że produkt nie wspomaga spalania. Istnieją również 2 dodatkowe opcje kabli:

- VVGng-LS: produkt nie rozprzestrzenia spalania i ma zmniejszoną emisję dymu i gazu;

- VVGng-FRLS: produkt jest trudnopalny, nie rozprzestrzenia spalania i charakteryzuje się niską emisją gazów i dymu.

Produkcja kabla VVG oznacza ścisłe przestrzeganie surowych wymagań projektowych: powłoka PVC musi mieć wysoką odporność na odkształcenia mechaniczne w zakresie temperatur +78-82C, kabel musi być odporny na uzwojenie. Żywotność produktu, z zastrzeżeniem wszystkich zasad eksploatacji, wynosi do 30 lat.

Metody instalacji

Dozwolone jest otwarte układanie kabli na powierzchniach, konstrukcje wykonane z materiałów takich jak cegła, gips, beton. Montaż jest również możliwy na konstrukcjach podwieszanych (na przykład kablu), pod warunkiem, że nie jest możliwy żaden wpływ mechaniczny na VVG. Jeśli istnieje ryzyko uszkodzenia kabla, wymagana jest dodatkowa ochrona w postaci węży falistych, kanałów kablowych, rur itp. Inną metodą instalacji jest zastosowanie konstrukcji wsporczych kabli. Należą do nich skrzynki, korytka kablowe, rury. Podobna metoda instalacji jest typowa dla pomieszczeń przemysłowych, warsztatów.

Ukryta uszczelka VVG służy do montażu w budynkach mieszkalnych. W takim przypadku kabel umieszcza się pod tynkiem, w rowkach, pustkach. W takim przypadku dodatkowa ochrona nie jest wymagana. Wyjątkiem są powierzchnie drewniane - w tym przypadku okablowanie musi być umieszczone w tulei wykonanej z niepalnego materiału. Nie zaleca się układania VVG w ziemi. Jeśli jest taka potrzeba, drut należy umieścić w rurze lub specjalnym tunelu.

Zalecana: