Rodzaj drzewa dość łatwo określić po liściach, korze, pniu czy gałęziach. Jednak rzeźbiarze często mają do czynienia z wykrojami w postaci okorowanych zaczepów, desek i prętów. W takim przypadku możliwe jest określenie drewna tylko poprzez dokładne zbadanie jego struktury. Oczywiście ważne jest również doświadczenie z szeroką gamą gatunków drzew.
Niezbędny
- - brzeszczot;
- - ostry nóż;
- - szkło powiększające;
- - papier ścierny;
- - Szczotka;
- - czysta woda.
Instrukcje
Krok 1
Przygotuj próbkę do zbadania jej struktury. Aby to zrobić, odetnij kawałek drewna z bloku lub deski piłą do metalu. Możliwe są trzy cięcia: czołowe (poprzeczne), styczne (wzdłużne) i promieniowe. Ostatnie cięcie można uzyskać przecinając drewno dokładnie przez rdzeń.
Krok 2
Odcinki dokładnie pociąć, najpierw gruboziarnistym, a następnie drobnoziarnistym papierem ściernym. W efekcie powierzchnia drewna powinna być gładko przeszlifowana.
Krok 3
Przygotuj lupę z dużym powiększeniem, pojemnik z czystą wodą i pędzelek.
Krok 4
Najpierw zbadaj rdzeń fragmentu drewna. Średnica środkowej części gatunków liściastych jest znacznie większa niż u drzew iglastych. Końcowa część olchy ma kształt trójkąta, w jesionie rdzeń przypomina kwadrat, u topoli ma kształt pięciokąta. Rdzeń dębu jest osobliwy - wygląda jak pięcioramienna gwiazda.
Krok 5
Zwróć uwagę na roczne warstwy (słoje), które są charakterystyczną cechą wielu ras. Na przykład w jałowcu pierścienie wyglądają jak faliste zamknięte linie. Jednak w rzadkich przypadkach warstwy innych gatunków mają tę samą strukturę, jeśli drzewo rosło w nienormalnych warunkach.
Krok 6
Jeśli jesteś pewien, że masz przed sobą okaz twardego drewna, przyjrzyj się bliżej ciemnym i jasnym kropkom na odcięciu odbytu. Są to naczynia, które np. w dębie czy wiązie układają się w dwa, a nawet trzy rzędy, tworząc dobrze widoczne słoje. Z kolei lipy, osiki i brzozy mają bardzo małe i nierównomiernie rozmieszczone naczynia.
Krok 7
Zbadaj belki rdzeniowe znajdujące się na końcu próbki. Zwykle są to jasne pasy wachlujące od rdzenia do kory drzewa. Aby promienie wyglądały lepiej, zwilż je czystą wodą za pomocą pędzla. Wszystkie drzewa iglaste mają wąskie promienie rdzenia, są prawie niewidoczne gołym okiem. Dąb i buk mają szerokie belki. Ale w olchach wydają się tylko duże, ale patrząc przez szkło powiększające, tutaj można zobaczyć zebrane wiązki cienkich promieni.
Krok 8
Na koniec oceń wytrzymałość kawałka drewna, wykonując nacięcie ostrym nożem. Jesion, dąb i wiąz są cięższe i trwalsze. Klon, brzoza i jesion mają również wysoką twardość, w przeciwieństwie do bardziej miękkich gatunków, takich jak osika, lipa czy olcha.
