„Metal jest lekkim ciałem, które można kuć”, napisał Łomonosow, wskazując główną właściwość materiału. Każdy ze słynnych metali ma swoją własną „biografię” i własne, odmienne od innych, cechy. Miedź otworzyła erę metali w historii cywilizacji. „Epokę miedzi” nazwano okresem przejściowym od późnego neolitu do „brązu”. W tym czasie pojawiły się pierwsze wyroby z miedzi - najpierw biżuteria, a potem broń. Popyt na miedź rósł z czasem.
Na starożytnym Wschodzie wyroby z miedzi sięgają IV tysiąclecia pne, w Europie - III. 5000 lat - taki był okres trwałości miedzianych rur wodociągowych w piramidzie Cheopsa. Wiele rzeczy, których potrzebuje człowiek, jest wykonanych z pięknego i trwałego metalu o miodowym i różowo-czerwonym kolorze (łacińska nazwa Cuprum - Cu).
Miedź rzadko występuje w naturze w postaci bryłek. Dlatego w starożytności człowiek po raz pierwszy natknął się na ten konkretny metal. Okazał się niesamowity. Łatwy w obsłudze, nie boi się wody i nie rdzewieje. Gdy z rudy miedzi wydobywano w ogromnych ilościach miedź i uruchomiono huty, okazało się, że metal stosunkowo łatwo topi się w temperaturze 1083 °C i ma wysoką ciągliwość. Miedź można zwinąć w najcieńszą folię o grubości zaledwie 0,03 mm, a drut można wyciągnąć znacznie cieńszy niż ludzki włos.
Domowe zastosowanie miedzi jest dobrze znane w dającej się przewidzieć przeszłości. Wykonano z niego samowary, żyrandole, tace, świeczniki, dzwonki, guziki i wiele innych. Dzieło techniki minionych stuleci było nie do pomyślenia bez części miedzianych, czy to krosna, zegara, lokomotywy parowej czy parowca.
Dzisiejsza miedź przemysłowa ma kilka gatunków. Każdy z nich służy do produkcji różnych części, które wymagają innego stopnia wydłużenia, siły wykrawania i odporności na toczenie. Metal ma wysoką przewodność elektryczną i cieplną. Jeśli przyjmiemy przewodność cieplną granitu jako jednostkę, to będzie ona 21 razy wyższa dla stali i 177 razy dla miedzi. Dlatego czysta miedź jest szeroko stosowana w produkcji wielu części lodówek i urządzeń grzewczych, w różnych urządzeniach elektronicznych, radiowych i elektrotechnicznych, od lodówek po mikrofale.
Miedź łatwo się lutuje i dlatego jest niezbędna do produkcji kotłów. Metal jest szeroko stosowany w produkcji chłodnic samochodowych, wymienników ciepła, systemów grzewczych i paneli słonecznych. Unikalna odporność metalu na korozję sprawia, że miedź i jej stopy są niezbędne w przemyśle stoczniowym, w produkcji rurociągów i zaworów w systemach ciśnieniowych. Ważne jest, aby te części były bezpieczne podczas transportu wody pitnej.
Zaskakujący fakt: na powierzchni miedzi nie rozwijają się bakterie, dlatego jest ona celowo wykorzystywana do produkcji wyposażenia szpitali. Miedź znajduje również najbardziej odpowiednie miejsce dla swoich właściwości w szczegółach klimatyzatorów. Miedziane naczynia kuchenne są nadal w cenie na całym świecie. Przyciąga kucharzy wysokim transferem ciepła i możliwością równomiernego podgrzewania. Ze względu na to, że ten piękny i wygodny w obróbce metal jest łatwo polerowany do pożądanej faktury i pożądanego połysku, jubilerzy i projektanci wnętrz chętnie go wynajmują.
Miedź jest składnikiem wielu stopów. Szczególnie poszukiwana jest miedź fosforowa, z której wykonuje się wszelkiego rodzaju sprężyste przewody elektryczne i styki, łatwo przywracając swój kształt z lekkimi zagięciami.
Zwykłe monety „miedziane” są bite ze stopu miedzi i aluminium. Jest też miedź w naszych „srebrnych” drobiazgach w portfelach – jako dodatek do niklu jako metalu nieszlachetnego. Słynny pomnik Piotra I w Petersburgu, który nazywa się „Medny”, nie jest wykonany z miedzi, ale z brązu. Brązy to stopy miedzi z cyną, aluminium, manganem, kadmem, berylem, ołowiem i innymi metalami. Każdy brąz musi zawierać co najmniej 50% miedzi. Przy innych proporcjach będzie to inny stop: babbitt, manganin itp. Stopy miedziowo-niklowe są wykorzystywane nie tylko w mennicy, ale także w projektach na dużą skalę - przy projektowaniu samolotów i statków kosmicznych.
