W większości krajów świata używa się różnych monet. Bez względu na to, jak zostaną zastąpione wszelkiego rodzaju elektronicznymi pieniędzmi i plastikowymi kartami, monety są nadal żywe i rozpowszechnione.
Tradycja monet
Pod względem obiegu monet Rosja nie jest wyjątkiem i choć nie tak dawno słynny grosz wymarł ze względu na skromny koszt, metalowe pieniądze w Rosji istnieją jednak już w różnych nominałach.
Światowe tradycje monetarne nie różnią się zbytnio. Jedyne, co się zmienia, to konstrukcja monet i ich skład, a raczej stop, z którego są wykonane.
Stopy na bazie miedzi od dawna stały się tradycją na całym świecie. Nie ma w tym nic dziwnego, skoro początkowo, po przejściu z bicia pieniądza z metali szlachetnych, w biznesie monetarnym królowała miedź. Miedziane pieniądze jako karta przetargowa istniały w czasach starożytnego Rzymu.
Z czego wykonane są monety?
Współczesne monety rosyjskie nie są wykonane z jednego metalu ani stopu. Wiele zależy od roku emisji i nominału.
Monety o wartości jednej kopiejki i pięciu kopiejek zostały wykonane ze stali, a następnie pokryto miedzioniklem, reprezentującym tzw. monety platerowane.
Większość monet dziesięciu i pięćdziesięciu kopiejek wyemitowanych przed 2009 r. została wykonana ze specjalnego stopu miedzi z cynkiem. Jednak od 2006 roku monety te zaczęto produkować ze stali platerowanej stopem Tompak, stworzonym na bazie miedzi z cynkiem i innymi pierwiastkami.
Monety o wyższym nominale, jeden i dwa ruble, były pierwotnie wykonane z miedzioniklu. Trwało to do 2009 roku, ale później zaczęto je wybijać stalą i pokrywać niklem.
Do 2009 r. monety pięciorublowe były bite z miedzi z miedzioniklem. Dopiero od 2009 roku rozpoczęto produkcję stalowych monet pięciorublowych z powłoką ze stopu niklu.
Od 2009 r. ze stali pokrytej mosiądzem wybito dziesięć rubli.
Historia
Ale moneta rosyjska nie zawsze skłaniała się ku żelazu. Był okres, kiedy bimetaliczna moneta, dość trudna do wyprodukowania, ale skuteczna, była masowo bita. Tak więc w 1991 roku wybito dziesięciorublową monetę, w której część wewnętrzna została wykonana ze stopu miedzi i cynku, a część zewnętrzna z miedzioniklu.
Po ograniczeniu bicia tej monety w 1992 r. do masowego obiegu wprowadzono bimetaliczne monety o nominałach pięćdziesięciu i stu rubli.
Obecnie oprócz monet masowych co jakiś czas bije się monety kolekcjonerskie, upominkowe i okolicznościowe. Dla nich używają złota, srebra, tego samego bimetalu, z tą tylko różnicą, że współczesne monety okolicznościowe mają pierścień ze stopu miedzi z cynkiem i rdzeń z miedzioniklu.
