Opisując samca alfa można używać wyrażeń takich jak „seksualność”, „autorytet” i „pewność siebie”. To właśnie te cechy pozwalają mu zepchnąć resztę silniejszego seksu w cień.
Zgodnie z teorią Davida L. Fura wszyscy przedstawiciele silniejszej płci muszą być zróżnicowani na 3 główne grupy: alfa, beta i gamma. Klasyfikacji dokonuje się zgodnie z charakterystycznymi cechami psychologicznymi osobników.
Główne różnice między samcami alfa
Od pierwszych minut znajomości z samcem alfa nie ma wątpliwości co do przynależności tej osoby do wiodącej grupy. W jego obecności pozostali mężczyźni wyglądają na przygnębionych i wyraźnie nie starają się wdawać w konflikty w celu odzyskania utraconych pozycji.
Samiec alfa nie próbuje przejąć kontroli nad tłumem, uciekając się do siły i sprytu. Nawet przy niewystarczająco rozwiniętych zdolnościach intelektualnych siła naturalnego uroku jest tak duża, że nie pozwala wątpić w jego autorytet.
Samiec alfa nigdy nie kwestionuje własnych wypowiedzi i nie pozwala nikomu się krytykować. Jego zaufanie do jego zasług nie zna granic. Jednak ta cecha napędza zachowanie otaczających kobiet.
Odnosi się wrażenie, że jak tylko mężczyzna skinie palcem, szanowana dama podniesie ręce do góry, poddając się łasce zwycięzcy. Podziw może przerodzić się w rodzaj prześladowania. Z reguły samcowi alfa stale towarzyszą piękności, które nie są w stanie przezwyciężyć atrakcyjności seksualnej prawdziwego macho.
Seksualność samca alfa jest jasna i czasami utrudnia rozwój kariery. Mężczyzna nie ma czasu na myślenie o zadaniach globalnych, ponieważ około 90% jego myśli i czasu zajmuje problem satysfakcji seksualnej. Wyjątki od tej reguły są niezwykle rzadkie.
Różnica między mężczyznami w wersji beta
Samiec beta jest w stanie odwrócić głowę i podbić serce kobiety, ale tylko pod nieobecność prawdziwego przywódcy. Posiadający doskonałe cechy, będąc przystojnym mężczyzną, człowiek mimowolnie gubi się, gdy pojawia się przedstawiciel klanu alfa. Beta brakuje naturalnego uroku, pewności siebie, tej seksualności, która sprawia, że kobiety zapominają o zasadach przyzwoitego zachowania.
Samiec beta doskonale rozumie i akceptuje te okoliczności. Jest cierpliwy i czeka, aż alfa zainteresuje się nowym przedmiotem po rozkoszowaniu się kolejną zabawką. To wtedy beta pokaże swoje cudowne cechy, dając kobiecie ramię do łez, stając się przyjaciółką, kochanką, mężem.
Nawiasem mówiąc, w przeciwieństwie do samców alfa, beta często osiąga dobry status społeczny, ponieważ ma wystarczająco dużo czasu na rozwój kariery. Nie należy mylić grup beta i gamma.
Samiec beta jest samowystarczalną osobą, która jest przyzwyczajona do polegania na własnej sile we wszystkim oprócz pociągu seksualnego. Gamma jest niezdolna do samorealizacji i często jest ciężarem dla jej rodziny. Dlatego przedstawiciele typu gamma często stają się żigolakami.
