Zegarek na rękę to piękny i funkcjonalny dodatek, który wiele osób nosi prawie bez zdejmowania. Historia ich powstania jest dość ciekawa, ich dystrybucja na całym świecie zajęła prawie sto lat.
Instrukcje
Krok 1
Niektórzy badacze uważają, że pierwsze zegarki takich planów powstały na specjalne zamówienie Napoleona jako prezent dla jego siostry Karoliny Murat, która była królową Neapolu. Ten zegarek na rękę został wykonany ze srebra i ma piękną tarczę z cyframi arabskimi. Sam zegarek był płaski i okrągły, a jego bransoleta została wykonana z najlepszych pasm złota i ludzkich włosów. Wiadomo, że ten niezwykły obiekt powstawał przez prawie dwa lata, do grudnia 1812 roku.
Krok 2
Należy zauważyć, że na początku XIX wieku zegarek był noszony wyłącznie na łańcuszku, który był przymocowany do specjalnej kieszeni kamizelki. Zegarek był więc integralną częścią stroju, stanowiąc praktyczny i elegancki dodatek. Kobiety natomiast w ogóle nie używały zegarków do ozdabiania swojej garderoby, nie jest to zaskakujące, ponieważ ówczesna moda nie sugerowała zastosowania w damskiej garderobie żadnych funkcjonalnych detali – stroje arystokratów same w sobie były dziełami sztuki.
Krok 3
Pod koniec XIX wieku kobiety zwróciły uwagę na zegarki na rękę. Zaczęto je zamawiać u wybitnych jubilerów i zegarmistrzów. W tamtych czasach zegarki na rękę przypominały bardziej drogocenne bransoletki ze złota, srebra i kamieni szlachetnych. Zwykle były wykonane dość masywne i szerokie. Im ciekawsze, masywne i pretensjonalne były zegarki na rękę, tym wyższy był status ich właściciela. Oczywiście przy takim podejściu nie było mowy o masowej produkcji zegarków na rękę. Ze względu na to, że taka funkcjonalna biżuteria kojarzyła się wówczas wyłącznie z kobietami, żaden przyzwoity mężczyzna nie mógł pojawić się w społeczeństwie z zegarkiem na nadgarstku.
Krok 4
Pierwszymi ludźmi, którzy zmienili zegarki na łańcuszku na zegarki na rękę, byli wojskowi. Stało się to pod sam koniec XIX wieku. Funkcjonariusze uznali za bardzo niewygodne wyciąganie zegarków z kieszeni w celu ustalenia dokładnej godziny, więc zaczęli zapinać zegarek na sznurek i pierścienie na nadgarstkach. Masowa produkcja zegarków na rękę rozpoczęła się, gdy armia niemiecka zamówiła dużą partię (2000 sztuk) w jednej z wielu szwajcarskich firm. Przez długi czas zegarki na rękę były używane głównie przez ludzi niebezpiecznych zawodów - wojskowych, marynarzy i pilotów.
Krok 5
Należy zauważyć, że pomimo oczywistej wygody zegarki na rękę zyskały popularność wśród ludzi wykonujących spokojne zawody i wyparły zegarki kieszonkowe dopiero w pierwszej tercji XX wieku. Wynalezienie mechanizmu kwarcowego przyczyniło się do ostatecznej popularyzacji zegarków naręcznych. Umożliwiło to znaczne obniżenie kosztów produkcji zegarków, ale jednocześnie uczynienie ich niezwykle dokładnymi. Od tego czasu zegarki na rękę przestały być uważane za przedmiot luksusowy.
