Las odgrywa ważną rolę w życiu człowieka. Od dawna jest miejscem, w którym ludzie znajdowali żywność, materiały do budowy, surowce lecznicze. Z biegiem czasu tereny leśne nabierały coraz szerszego znaczenia gospodarczego. Pojawił się problem ochrony lasów i związanych z nimi zasobów.
Stosunek cywilizacji do lasu przez cały czas był determinowany potrzebami ludzkości na zasoby. Na pierwszych etapach formowania się społeczeństwa zasoby leśne wydawały się nieograniczone. Tu polowano na dzikie zwierzęta, dostarczając sobie i swoim bliskim żywność. Drzewa stały się źródłem opału i cennym materiałem do budowy mieszkań i budynków gospodarczych. W lesie można było znaleźć grzyby, jagody, rośliny lecznicze.
Na pewnym etapie rozwoju człowiek przeszedł od zbieractwa i łowiectwa do rolnictwa. Wymagało to rozległej ziemi. Pod naporem cywilizacji, która potrzebowała żyznych gleb, las zaczął się cofać. Wycięto jej ogromne obszary, w miejsce lasów, gruntów rolnych, gruntów ornych i miejsc wypasu bydła.
Eksterminacja roślinności leśnej była bezpośrednio związana ze zwiększonym zapotrzebowaniem na drewno. Las stał się bardzo cennym zasobem gospodarczym. Budynki mieszkalne i komercyjne, obiekty techniczne, np. mosty i mury forteczne, budowane były z różnych gatunków drewna. Do budowy statków użyto wielu drzew. Nawet dzisiaj drewno jest nadal szeroko stosowane jako stosunkowo tanie paliwo, zwłaszcza na obszarach wiejskich.
Aktywna działalność gospodarcza, która doprowadziła do zniszczenia całych połaci leśnych, skłoniła do myślenia o podjęciu działań na rzecz przywrócenia zasobów leśnych. Na przykład w Niemczech do XVIII wieku wprowadzono wymóg uprawy lasu w miejsce wyciętych plantacji. Handlarze drewnem, pod groźbą wysokich kar pieniężnych, zmuszeni byli do podjęcia działań w celu racjonalnego wykorzystania zasobów leśnych.
Jednym z powszechnych nieporozumień w społeczeństwie jest to, że obszary leśne na naszej planecie są nieskończone. Jest to jednak dalekie od prawdy. Obszary zajmowane przez roślinność leśną zostały obecnie poważnie zubożone. Wynika to nie tylko z faktu, że leśnictwo ma na celu generowanie krótkoterminowych korzyści ekonomicznych. Nieracjonalne wykorzystanie zasobów leśnych prowadzi do pogorszenia właściwości środowiskowych, ochronnych i estetycznych lasu.
Podstawy prawne użytkowania lasów i zasobów leśnych w Rosji określa Kodeks leśny Federacji Rosyjskiej. Odzwierciedla również obszary działalności dozwolone przez prawo. Należą do nich pozyskiwanie drewna, obróbka drewna, zbieranie zasobów żywności i roślin leczniczych, łowiectwo i łowiectwo. Aby prowadzić taką działalność, można tworzyć przedsiębiorstwa przemysłowe i handlowe.
Traktując lasy jako przedmiot użytkowania, państwo dąży do ograniczenia lub całkowitego wykluczenia prowadzenia działalności gospodarczej na niektórych obszarach zielonej strefy. Komercyjne i przemysłowe wykorzystanie lasu znajduje się pod kontrolą struktur państwowych odpowiedzialnych za leśnictwo. Gospodarka leśna opiera się na zasadach zrównoważonego rozwoju i odnowy funduszu leśnego.
