Fragmenty asteroid i komet to małe ciała niebieskie poruszające się w przestrzeni międzyplanetarnej po swoich orbitach. Wchodząc w strefę grawitacji Ziemi, spadają na jej powierzchnię. To są meteoryty. Nie wszystkie niebiańskie kamienie są widoczne i znalezione. Niektóre, zwane meteorami, odparowują w atmosferze, zanim dotrą do powierzchni planety, podczas gdy większe pękają lub rozpadają się po uderzeniu. Ale wciąż udaje nam się coś znaleźć. Niektóre znaleziska są imponujące pod względem wielkości. Rocznie na Ziemię spada ponad 100 ton materii meteorytowej.
Niezbędny
- - alkohol;
- - Kwas azotowy.
Instrukcje
Krok 1
Wszystkie meteoryty dzielą się na żelazo, żelazo-kamień i kamień, w zależności od ich składu chemicznego. Pierwszy i drugi mają znaczny procent zawartości żelaza niklowego. Są rzadko spotykane, ponieważ mają szarą lub brązową powierzchnię, na pierwszy rzut oka są nie do odróżnienia od zwykłych kamieni. Najlepszym sposobem ich poszukiwania jest wykrywacz min. Jednak biorąc taką próbkę do rąk, od razu zrozumiesz, że trzymasz metal lub coś podobnego.
Krok 2
Meteoryty żelazne mają wysoki ciężar właściwy i właściwości magnetyczne. Upadły przez długi czas, nabierają rdzawego odcienia - to ich charakterystyczna cecha. Większość meteorytów żelazno-kamiennych i kamiennych jest również namagnesowana. Te ostatnie są jednak znacznie mniejsze. Niedawno spadł meteoryt skalny jest dość łatwy do zauważenia, ponieważ wokół miejsca uderzenia zwykle tworzy się krater.
Krok 3
Podczas przemieszczania się w atmosferze meteoryt bardzo się nagrzewa. Ci, którzy niedawno upadli, pokazują stopioną skorupę. Po ostygnięciu na ich powierzchni pozostają regmaglipty - zagłębienia i wypukłości, jakby od palców na glinie i wełnie - ślady przypominające pękające bańki. Kształtem meteoryty często przypominają nieco zaokrągloną głowicę pocisku.
Krok 4
W domu możesz przeprowadzić reakcję na nikiel. Przytnij próbkę i wypoleruj ją na lustrzane wykończenie. Przygotuj roztwór kwasu azotowego w alkoholu 1:10. Zanurz w nim próbkę, delikatnie wymieszaj. Po pewnym czasie na jego powierzchni pojawią się tak zwane figury Widmanstettona – kryształki metalu. Jednak w niewielkiej części meteorytów żelaznych struktura krystaliczna nie pojawia się po takim eksperymencie.
Krok 5
Na pęku kamiennego meteorytu często widoczne są niewielkie, około 1 mm, formacje w postaci ziaren - chondr. Żelazko posiada wtrącenia metalu w postaci pasków.
