W ostatnich kilkudziesięciu latach sztuczna murawa jest coraz częściej wykorzystywana do budowy boisk piłkarskich. Sztuczna murawa to dywan rolowany odporny na niskie temperatury i promieniowanie ultrafioletowe.
Korzyści ze sztucznej murawy
Dzięki nowoczesnym technologiom sztuczna murawa ma wiele zalet w porównaniu z trawą konwencjonalną.
Sztuczna murawa pozwala na korzystanie z niej 24 godziny na dobę, natomiast nie zaleca się korzystania z murawy dłużej niż 2-3 godziny na dobę.
Żywotność sztucznej murawy to kilkadziesiąt lat, podczas gdy zwykłą murawę należy wysiewać kilka razy w roku, a przy niewłaściwym użytkowaniu należy ją całkowicie przesadzić.
W przeciwieństwie do trawnika trawiastego, sztuczny trawnik nie wymaga codziennej pielęgnacji – nie trzeba go kosić, podlewać ani nawozić.
Dzięki dodatkowym komponentom zastosowanym przy zasypywaniu sztucznej murawy możliwe jest zmniejszenie prawdopodobieństwa kontuzji zawodników na boisku oraz regulacja odbicia piłki.
Mając na uwadze wszystkie te korzyści, FIFA od 2001 roku zatwierdza mecze piłki nożnej na sztucznej murawie pod swoim parasolem.
Produkcja sztucznej murawy
Do produkcji sztucznej murawy wykorzystuje się metodę zwaną trafingiem. Polega na nałożeniu warstwy runa imitującej okrywę trawiastą na elastycznej siatkowej podstawie.
Do produkcji stosu stosuje się granulaty polietylenowe, poliamidowe, polipropylenowe lub ich kombinacje. Topią się, po czym dodaje się do nich stabilizator termiczny, który chroni stos przed ekstremalnymi temperaturami.
Powstała płynna masa jest następnie przepuszczana przez perforowaną płytę podobną do plastra miodu. W ten sposób uzyskuje się małe włókna przypominające trawę.
Aby dywan był trwały i odporny na odporność mechaniczną, runo jest mocowane do płyty za pomocą spoiw, które są mocowane od tyłu materiałem lateksowym.
Następnie lateks suszy się w temperaturze 90 stopni, aż stwardnieje. To ostatni etap produkcji.
Wysokość czubatych źdźbeł trawy waha się od kilku milimetrów do 6-7 centymetrów. Kolory mogą być bardzo różne, w większości przypadków wykorzystują całą gamę zieleni, a do oznaczeń używa się białego stosu.