Zwykły termometr medyczny zawiera rtęć, a świetlówka zawiera rtęć. Znajduje zastosowanie w różnych dziedzinach techniki, metalurgii, rolnictwie. Aby stać się użytecznym dla ludzi, metal ten przechodzi trudną ścieżkę z wnętrzności ziemi do producentów przemysłowych.
Instrukcje
Krok 1
Ruda rtęci, cynober, jest wydobywana w kopalniach poprzez wiercenie lub wysadzanie. W takim przypadku używany jest sprzęt elektryczny lub materiały wybuchowe. Wydobyty surowiec transportowany jest z kopalń przenośnikami taśmowymi, ciężarówkami lub pociągami do dalszych miejsc przerobu. Tam ruda jest kruszona w jednej lub kilku kruszarkach stożkowych. Rozdrobniona ruda jest umieszczana w specjalnych młynach do dalszego rozdrabniania. Młyn może być wypełniony krótkimi stalowymi prętami lub stalowymi kulami dla lepszego efektu.
Krok 2
Drobno zmielona substancja wchodzi do piekarnika w celu podgrzania. Ciepło jest dostarczane przez spalanie gazu ziemnego lub innych paliw na dnie pieca. Podgrzany cynober reaguje z tlenem znajdującym się w powietrzu. Rezultatem jest dwutlenek siarki, który pozwala rtęci unosić się w postaci pary. Ten proces nazywa się prażeniem. Para rtęci unosi się i opuszcza piec wraz z dwutlenkiem siarki, parą wodną i innymi produktami spalania. Ze sproszkowanej rudy przenosi się również znaczna ilość drobnego pyłu, który jest oddzielany i zbierany.
Krok 3
Z pieca gorące opary trafiają do skraplacza chłodzonego wodą. Gdy opary są schładzane, rtęć o temperaturze wrzenia 357 ° C kondensuje jako pierwsza do cieczy. Pozostałe gazy i opary są odprowadzane lub dalej przetwarzane w celu zmniejszenia zanieczyszczenia powietrza.
Krok 4
Zbierana jest płynna rtęć. Ponieważ ma bardzo wysoki ciężar właściwy, wszelkie zanieczyszczenia mają tendencję do unoszenia się na powierzchnię i tworzenia ciemnego filmu lub piany. Zanieczyszczenia te są usuwane przez filtrację, a zawartość czystej rtęci w powstałej substancji wynosi 99,9%. Zanieczyszczenia są dalej przetwarzane w celu zebrania rtęci, która mogła utworzyć związki.
Krok 5
Powstała rtęć nadaje się do użytku, ale do niektórych celów wymagana jest substancja o wyższej zawartości czystej rtęci. W tym celu stosuje się dodatkowe metody oczyszczania. Wśród nich są filtracja mechaniczna, proces elektrolityczny i użycie chemikaliów. Najpopularniejszą metodą jest potrójna destylacja. Temperatura ciekłej rtęci jest delikatnie podnoszona, aż zanieczyszczenia oddzielą się lub sama rtęć wyparuje. Proces ten przeprowadza się trzykrotnie, za każdym razem zwiększając czystość substancji.
